کسانیکه درقیامت زیرسایۀعرش الهی قرارمیگیرند

عقیق: اسلام با تاکید بر تضمین روزی بندگان از سوی خدای متعال سعی و تلاش را توصیه کرده و در قرآن می فرماید: انسان جز محصول کوشش خویش مالک چیزی نیست.
در بسیاری از روایات از کار و تلاش برای روزی حلال به عبادت برتر تعبیر شده است. (الکافی، ج 5، 78)

امیرمومنان(ع) آن را از سحرخیزی در راه خدا کمتر ندانسته و امام رضا (ع) نیز اجرش را بیش از جهاد در راه خدا دانسته اند و در حدیثی قدسی نه دهم عبادت معرفی شده است. (ارشاد القلوب، ص 206)
روایاتی نیز کم همتی را مانع پیشرفت و تنبلی را مایه حقارت و سربار دیگران بودن را ناشایست می شمارند، چنان که در روایاتی دیگر از تلاش توانفرسا و کار مداوم شبانه روزی که باعث نادیه گرفتن حق اعضای بدن شود باز می دارد و آن را حرام می داند. (الکافی، ج 5، ص 127)

رسول خدا (ص) می فرمایند: اگر مرد بر دوش هیزم کشد و نیازش را با آن تامینکند و بیش از نیاز خود را صدقه دهد بهتر از این است که از دیگری درخواست کند، زیرا دست دهنده بهتر از دست گیرنده است. (تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، ج 2، ص 229)

رسول خدا (ص) می فرمایند: کسی که بر اثر خستگی از کار و تلاش به خواب رود، آمرزیده شود (الامالی، ص 289) و می فرمایند: کسی که برای کسب روزی خود و خانواده اش مسافرت کند روز قیامت در سایه عرش خدا است. (دعائم الاسلام، ج 2، ص 15)

امیرمومنان(ع) می فرمایند: اگر جویای رستگاری هستند جدیت و تلاش را پیشه خود سازید. (غررالحکم، ص 266)

پی نوشت:
برگرفته از مفاتیح الحیاه آیت الله جوادی آملی

 منبع:جام

211008