عقیق: مهم ترین و اساسی ترین چیزی که انسان را آسیب پذیر می کند نداشتن شناخت صحیح و کامل او از خود و خدا و هستی است:

»قتل الانسان ما اکفره من ای شیء خلقه من نطفة خلقه فقدره ثم السبیل یسره ثم اماته فاقبره ثم اذا شاء انشره«

مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است. (خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟ او را از نطفه ی ناچیزی آفرید، سپس اندازه گیری کرد و موزون ساخت، سپس راه را برای او آسان کرد بعد او را میراند و درقبر پنهان کرد، سپس هر گاه بخواهد او را زنده می کند.

یعنی آنچه انسان را به ورطه ی کفر و ناسپاسی می کشاند بی توجهی او به خلقتش و زندگی دنیایش و مرگ و قبرش و حشر و نشرش در قیامت است.

این بلا و آسیب آن قدر مهم است که خداوند در آیات متعددی از قرآن کریم آن را گوشزد کرده است و بندگانش را از ابتلا به آن بر حذر داشته است. به این آیات توجه کنید:

»از میان مردم کسی هست که خدا را تنها با زبان می پرستد: همین که خیری به او برسد حالت اطمینان پیدا می کند، اما اگر مصیبتی برای امتحان به او برسد دگرگون می شود و به کفر رو می آورد. به این ترتیب هم دنیا را از دست داده است، هم آخرت را؛ و این همان خسران و زیان آشکار است.»(حج11)

-»هنگامی که به انسان زیانی می رسد، ما را می خواند. سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می گوید: این نعمت را به سبب کار دانی خودم به من داده اند، ولی این وسیله ی آزمایش است، اما بیشترشان نمی دانند.»(زمر/49)

منبع:افکار