۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۱۵
عقیق: امام
صادق(ع) می فرمایند:
كسى
كه تظاهر به قرائت مى كند بى آنكه عالم و آگاه باشد؛ مانند آن فردى است كه مبتلا
به خود بينى و خودستايى است بى آنكه مال يا ملكى داشته باشد. و چنين آدم خودبين
چون فقير و دست تهى است، ديگران را دشمن مى دارد، و از آنان كه دارا هستند بد
گويى مى كند، و مردم نيز او را به خاطر همين صفت خود بينى دشمن مى دارند.
پس چنين آدمى هميشه با مردم خصومت دارد، و كسى كه نسبت به
مخلوق خدا بدبين بوده و بدون علت و بى آنكه موظف و مكلف باشد با آنان خصومت و
خلاف بورزد، با پروردگار و خالق آنها خصومت ورزيده و در حقيقت با خلق و تدبير و
اراده او دشمنى مى كند.
خداوند
متعال مى فرمايد: برخى از مردم بدون دليل روشن و هدايت عقل و برهان و روى تنها
جهالت و غفلت با خداى خود به مجادله و خلاف مى پردازند. و كسى از جهت عقاب و عذاب
بالاتر و شديدتر نيست از آن فردى كه لباس ساختگى عبادت و زهد به تن كرده، و از
آثار و علائم حقيقى زهد و عبادت در وجود او چيزى نباشد.
زيد
بن ثابت به فرزند خود گفت: اى پسرك من خدا نبيند كه اسم تو در دفتر قاريان و
عابدان در ميان مردم ثبت شود. و رسول اكرم(ص) فرمود: خواهد آمد زمانى كه اسم مردى
را بشنوى بهتر باشد از آنكه او را ببينى، و اينكه او را ببينى بهتر باشد از معاشرت
و مخالطت با او.