اگر بپرسیم برنامه تربیتی یک ساله هیأتی‌ها چیست پاسخی ندارند

عقیق: 500 نفر از مداحان جوان بسیجی سراسر کشور که در 40 حلقه 15 نفره ساماندهی شده‌ بودند، در یک کارگاه آموزشی دو روزه در حسینیه شهدای بسیج شرکت کردند، این همایش دو روزه که به همت بسیج مداحان برگزار شده بود، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان مشاور فرهنگی رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، به طرح مباحث اخلاقی و تربیتی ویژه مادحین پرداخت که در ادامه گزیده‌ای از مباحث به نقل از بسیج مداحان می‌آید:

* ایمان و محبت مثل غذا برای روح است، یک ورزشکار با تمرین‌های ورزشی غذایی که به بدنش می‌رسد را به عضله تبدیل می‌کند، اینکه معرفت دینی به رفتارهای درست منتهی نمی‌شود، به این دلیل است که برنامه تربیتی درستی در زندگی روزانه ما وجود ندارد، برنامه‌ای شامل تمرین‌های رفتاری درست باشد و این نیمی از پاسخ است و نیم دیگر این است که برنامه تربیتی درست چیست؟

*معمایی درباره رفتار مردم ما وجود دارد، این است که کسانی هستند که رفتارهای خوبی را از خود بروز می‌دهند، مثلاً کسی نصف پول ساخت یک مسجد را می دهد، اما نمازش را مرتب نمی‌خواند.

این به دلیل این است که عده‌ای کار خوب را وابسته کرده‌اند به «دلم می‌خواهد»، یعنی هر وقت دلش خواست کار خوب می‌کند و برنامه منظمی برای تربیت خود ندارد و وقتی دلش نخواست برنامه‌ای برای خودسازی ندارد.

*این مثل این است که بدون تمرین یک بار وزنه‌های خیلی سنگین را بزنیم، اما برنامه تمرین نداشته باشیم. برنامه تربیتی داشتن با ایمان و محبت و معرفت داشتن تفاوت دارد، ایمان اصل مهمی است که خیلی از ما داریم اما برنامه نداریم، بسیاری از ما بنای برنامه داشتن نداریم، گاهی هوس می‌کنیم زیارت عاشورا و زیارت آل یاسین و زیارت جامعه کبیره را با هم بخوانیم اما گاهی هوس می کنیم که عمل واجب را ترک کنیم!

*اگر بپرسیم برنامه تربیتی یک ساله متدینان و هیأتی‌ها چیست پاسخی ندارند، حتی برای نماز اول وقت هم برنامه نداریم. در جامعه ما به داشتن برنامه تربیتی برای خودسازی بی‌اعتنایی می‌شود.

*یک برنامه تربیتی چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد که معرفت نسبی ما را به یک نتیجه خوب تبدیل کند؟ امیرالمؤمنین (ع ( فرمودند: شما بیشتر از معرفت و علم به آنچه که نمی‌دانید به عمل به آنچه که می‌دانید احتیاج دارید. عمل باید منظم و مداوم باشد. در روایات داریم عمل کم اگر مداوم باشد، اثر بیشتری از اعمال بی‌برنامه و غیر مداوم دارد.

*مرکز و محور یک برنامه تربیتی که برای انسان‌ها یک مسأله است، مخالفت با برخی از دوست داشتنی‌ها، چه خوب و چه بد، حضرت اسماعیل(ع (پسر خوبی برای حضرت ابراهیم(ع) بود، اما برای همه انسان‌ها یک برنامه قربانی کردن دوست داشتنی‌ها وجود دارد. گاهی اوقات هم باید برخی دوست نداشتنی‌ها را تحمل کرد و ادامه داد.

*محور برنامه تربیتی مبارزه با دوست داشتنی‌ها یا هوای نفس است، کدام یک از اولیای خدا بوده است که از دوست داشتنی‌های خوب و حلال نگذشته باشد؟ حتی خدا انسان را با علاقه‌ها و دوست داشتنی‌های معنوی امتحان می‌کند. پس مخالفت با هوای نفس طبق یک برنامه تربیتی دراز مدت مداوم باید به عنوان اصل دین قرار دهیم.