پیامبر خدا(ص) درباره آغاز و فرجام لجاجت می‌فرمایند: «بپرهیز از لجاجت؛ زیرا که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است.»(1)

امام علی(ع) نیز فرمودند: «لجاجت، اندیشه را می‏‌بَرد.»(2)

ایشان همچنین می‌فرمایند: «لجاجت، جنگ‌ها به بار می‏‌آورد و دل‏‌ها را کینه‏‌ور می‏‌سازد.»(3)

یکی از پیامدهای لجاجت فرو رفتن در گناهان است که علت اصلی آن همان حق گریزی است به طوری که انسان لجوج را غرق در گناه کرده و در باتلاق انبوهی از گناهان فرو می‌برد. خداوند متعال در این باره چنین می‌فرمایند:«و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‏‌شود)، و آن‌ها را به گناه می‏‌کشاند... .»(4)

در حقیقت این آیه به یکی از صفات زشت منافقان اشاره کرده که، آنها بر اثر تعصب و لجاجت در برابر هیچ حقیقتی، تسلیم نمی‏‌شوند و همین لجاجت، آنها را به بدترین گناهان می‏‌کشاند.(5)

پی نوشت ها:

1-( تحف‌العقول: 14 منتخب میزان‌الحکمة: 500)

2- (نهج‌البلاغة: الحکمة 179 منتخب میزان‌الحکمة: 502)

3- (غررالحکم: 1718 منتخب میزان‌الحکمة: 502)

4- (بقره/سوره۲، آیه۲۰۶.)

5- (تفسیر نمونه، ج‌۲، ص۷۵.)

منبع: ایسنا

211008