آیه ای که نشان می دهد خدا برای اثبات خود از هنر استفاده کرده است

* آيه               

أَوْ کَالَّذي مَرَّ عَلي‏ قَرْيَةٍ وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلي‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّي يُحْيي‏ هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ کَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ إِلي‏ طَعامِکَ وَ شَرابِکَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلي‏ حِمارِکَ وَ لِنَجْعَلَکَ آيَةً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَي الْعِظامِ کَيْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلي‏ کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ

* ترجمه                      

یا همانند كسى (عُزَیر) كه از كنار یك آبادى عبور كرد، در حالى كه دیوارهاى آن بر روى سقف ‏هایش فرو ریخته بود (و مردم آن مرده و استخوان‏هایشان در هر سو پراكنده بود، او با خود) گفت: خداوند چگونه اینها را پس از مرگ زنده مى‏ كند؟ پس خداوند او را یك صد سال میراند و سپس زنده كرد (و به او) گفت: چقدر درنگ كردى؟ گفت یك روز، یا قسمتى از یك روز را درنگ كرده ‏ام! فرمود: (نه) بلكه یك ‏صد سال درنگ كرده ‏اى، به غذا و نوشیدنى خود (كه همراه داشتى) نگاه كن (كه با گذشت سال ها) تغییر نیافته است. و به الاغ خود نگاه كن (كه چگونه متلاشى شده است، این ماجرا براى آن است كه هم به تو پاسخ گوییم) و (هم) تو را نشانه (رستاخیز) و حجتى براى مردم قرار مى ‏دهیم. (اكنون) به استخوان ‏ها(ى مَركب خود) بنگر كه چگونه آنها را بهم پیوند مى ‏دهیم و بر آن گوشت مى ‏پوشانیم. پس هنگامى كه (این حقایق براى آن مرد خدا) آشكار شد، گفت: (اكنون با تمام وجود) مى ‏دانم كه خداوند بر هر كارى قادر و تواناست.

* نکته ها                     

آیه‏ ى قبل گفتگوى حضرت ابراهیم با نمرود را بازگو كرد كه پیرامون توحید گفتگو مى ‏كردند و هدایت از طریق استدلال بود و ابراهیم با استدلال پیروز شد. نمونه‏ى دوّم خروج از ظلمات به نور، در این آیه است كه پیرامون معاد گفتگو مى ‏شود و هدایت از طریق نمایش و به صورت محسوس و عملى صورت مى‏ گیرد. در تفاسیر و برخى روایات آمده است كه نام این شخص «عُزیر» بوده است. در تفسیر المیزان مى ‏خوانیم كه این شخص باید پیامبر باشد، زیرا خداوند با او سخن گفته است.

* پيام ها                      

1- به تمدن ‏هاى ویران شده گذشته، باید به دیده عبرت نگریست و درس هاى تازه گرفت. «مرّ على قریة»

2- هرچند مى ‏دانید، امّا باز هم علم خود را با تجربه و پرسیدن بالا ببرید. «انّى‏ یحى هذه اللّه»

3- صد سال مردن، براى یك نكته فهمیدن بجاست. «فاماته اللّه مأة عام»

4- گذشت زمان طولانى، خللى در قدرت خداوند وارد نمى ‏آورد. «فاماته اللّه مأة عام ثم بعثه»

5 - رجعت و زنده شدن مردگان در همین دنیا و قبل از قیامت قابل قبول است. «أماته... بعثه»

6- نمایش، از بهترین راه هاى بیان معارف دینى است. «اُنظر الى طعامك و شرابك... و انظر الى... و انظر الى العظام...»

7- با اراده الهى استخوان محكم، متلاشى مى‏ شود، ولى غذایى كه زود فاسد مى ‏شود، صد سال سالم باقى مى ‏ماند. «لم یتسنّه»

8 - نمایش قدرت پروردگار براى ارشاد و هدایت مردم است، نه براى سرگرمى و یا حتّى قدرت ‏نمایى. «ولنجعلك آیة للناس»

9- خداوند صحنه ‏اى از قیامت را در دنیا آورده است. «فاماته... ثم بعثه... وانظر الى العظام كیف ننشزها»

10- معاد، جسمانى است. زیرا اگر معاد روحانى بود، سخن از استخوان به میان نمى‏ آمد. «وانظر الى العظام»

11- مشت نمونه ‏ى خروار است. خداوند گوشه ‏هایى از قدرت خود در قیامت را در دنیا به نمایش گذارده است. «فلمّا تبیّن له قال أعلم انّ ‏اللّه على كلّ شى‏ء قدیر»