چرا امام حسین(ع) هدف قیام خویش را اصلاح امت جدش معرفی کرد؟

* در ادامه به برخی از بیانات امام خمینی(ره) درباره بُعد اصلاح‌گرایانه قیام امام حسین(ع) اشاره می‌شود:

اگر کسی ببیند که یک حاکم جائری در بین مردم حکومت می‌کند، دارد ظلم به مردم می‌کند، باید مقابلش بایستد و جلوگیری کند هر قدر که می‌تواند؛ با چند نفر، با چندین نفر، که در مقابل آن لشکر و بساط، هیچ نبود، اما تکلیف اینطور می‏دانست که باید قیام کند و خونش را بدهد تا اینکه این ملت را اصلاح کند، تا اینکه عَلَم یزید را بخواباند و همینطور هم کرد و تمام شد. خون خود، پسرهایش و همه چیزهایش را برای اسلام داد. مگر خون ما رنگین‌تر از خون سیدالشهداء(ع) است؟ چرا بترسیم از اینکه خون‏ یا از اینکه جان بدهیم؟ (صحیفه امام؛ ج‏4، ص 151- 152)

یکی از ابعاد بسیار مهم نهضت عاشورا بُعد اصلاح‌گرانه آن بود. جامعه‌ای که از معیارهای اصیل دین و ملاک‌های ارزشی فاصله بگیرد و فساد در پیکره آن ریشه بدواند، بی‌بند و باری در آن گسترش یابد و ظلم و ستم بر مردم حکومت کند و به جان و مال مسلمانان تعرض شود، چنین جامعه‌ای بیش از هر چیز نیاز به اصلاح دارد و امام حسین(ع) در چنین شرایطی زندگی می‌کردند و بنابراین مهم‌ترین هدف قیام خویش را اصلاح امت جدّش معرفی کردند.

امروز این مطلب مهم است، آنقدر مهم است که باید جان باید پایش داد. همان مهمی است که سیدالشهداء جانش را برایش داد، همان مهمی است که پیغمبر اسلام بیست و سه سال زحمت برایش کشید، همان مهمی است که حضرت امیر - سلام الله علیه - هجده ماه با معاویه جنگ کرد، در صورتی که معاویه دعوی اسلام می‌کرد... برای اینکه یک سلطان جائر بود، برای اینکه یک دستگاه جائر بود، باید به زمینش بزند. آنقدر اصحاب بزرگوارش را به کشتن داد، آنقدر از آنها را هم کشت؛ برای چه؟ برای اینکه اقامه حق و عدل بکند. (صحیفه امام؛ ج‏6، ص33)

منبع:تسنیم