آیت الله شاه آبادی مصداق بندگی و ذوب در لقاءالله بود

این محقق و پژوهشگر حوزه علمیه افزود: در اين آيه هم توحيد، «إِلهٌ واحِدٌ» هم نبوّت، «يُوحى‌ إِلَيَّ» و هم معاد، «لِقاءَ رَبِّهِ» هم اميد به رحمت الهى، «يَرْجُوا» هم تلاش در رسيدن به آن، «فَلْيَعْمَلْ» و هم اخلاص در عمل‌ «لا يُشْرِكْ» آمده است، از اين جهت پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اگر تنها آيه‌ى آخر سوره‌ى كهف بر امّت من نازل مى‌شد، براى آنان كافى بود.

حجت الاسلام والمسلمین رسولی بیان داشت: مرحوم شاه آبادی همه عمر با برکت خود را در راه علم، دانش و شاگرد پروری گام برداشت و لحظه از خدمت به اسلام، انقلاب و حوزه های علمیه از پای ننشست.

وی با بیان اینکه دنیا محل خسران و خسارت است که اگر از آن غافل شویم خسران دیده و ضرر خواهیم کرد، افزود: در عمر کوتاهی که انسان ها دارند، اگر نتوانند به آنچه که بر عهده آنها گذاشته شده در راستای خدمت رسانی به مردم و جامعه خود همت داشته باشند ضرر کرده و دچار خسران خواهند بود.

وی ادامه داد: آیت الله شاه آبادی همچون چراغی هدایت گر، وظیفه هدایتگری و تربیت جامعه اسلامی خود را به خوبی ایفا کرد.

حجت الاسلام  والمسلمین رسولی، شاگرد پروری را ویژگی ممتاز آیت الله شاه آبادی توصیف کرد و گفت: ایشان در طول عمر بابرکت خود تربیت طلابی آگاه به زمان، مدیر و مدبر و پژوهشگر را در کارنامه درخشان خود دارا است.

وی اظهارداشت: توجه به دین مردم از واجبات و اولین و مهم ترین تکلیف حوزویان می باشد و آیت الله شاه آبادی نسبت به این مهم بسیار هوشمند و آگاهانه عمل کرد.