چرا حجاج، خانه کعبه را طواف می‌کنند؟

خداوند در نو­جوانی پرده از دیده‌گان ابراهیم(ع) برداشت، وی در جانب عرش نوری دید، به خداوند عرضه داشت: این نور چیست؟ خداوند فرمود: «هَذَا مُحَمَّدٌ صَفِیِّی»، ابراهیم(ع) نور دیگری را در جانب آن دید، خدا فرمود: «هَذَا عَلِیٌّ نَاصِرُ»، او نور دیگری در جانب آن دو نور دید، خداوند فرمود: «هَذِهِ فَاطِمَةُ»، که محبانش را از آتش حفظ می‌کند، ابراهیم(ع) دو نور دیگر را دید و خداوند فرمود: «هَذَانِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ»، ابراهیم(ع) فرمود: «إِنِّی أَرَى تِسْعَةَ أَنْوَارٍ قَدْ أَحْدَقُوا بِالْخَمْسَةِ الْأَنْوَارِ»، من 9 نور را می‌بینم که به گرد آن پنج نور در حال گردش هستند، خداوند فرمود: «هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِهِمْ … أَوَّلُهُمْ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرٌ وَلَدُ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى وَلَدُ جَعْفَرٍ وَ عَلِیٌّ وَلَدُ مُوسَى وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ عَلِیٍّ وَ عَلِیٌّ وَلَدُ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنُ وَلَدُ عَلِیٍّ وَ مُحَمَّدٌ وَلَدُ الْحَسَنِ الْقَائِمُ الْمَهْدِیُّ».

ابراهیم(ع) عرضه داشت: تعدادی انوار را به حول آنان می‌بینم که در حال گردش هستند، خداوند فرمود: «هَؤُلَاءِ شِیعَتُهُمْ وَ مُحِبُّوهُم»(1)، آنان شیعیان و محبانشان هستند.

جنس شیعیان از جنس اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است. شیعیان در عرش حول محور اهل‌بیت (علیهم‌السلام) می‏‌گشتند. ملائک طواف کردن رااز اهل بیت(ع) یاد گرفتند، اکنون مسلمانان و شیعیان در قالب مادی و دنیایی خانۀ کعبه را طواف می‌کنند، در واقع آن صحنه پیش رویِ ابراهیم(ع) در عرش، در قالب طواف در روی زمین انجام شد و طواف، تصویری مادی آن صحنۀ عظیم در عرش الهی است.

* ابوحمزه ثمالى مى‏‌گوید:

«به امام سجاد(ع) عرض کردم چرا طواف هفت شوط است؟ فرمود: خداوند تبارک و تعالى به ملائکه فرمود: «إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً»، ملائکه نیز گفتند: «أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِکُ الدِّمَاء» خداوند نیز فرمود: «اِنّى أعلم ما لا تعلمون». خداوند هفت هزار سال، نور خود را از آنان پوشانید و ملائکه هفت هزار سال به عرش پناه بردند، پس خداوند برایشان رحمت آورد و توبه‌‏شان را پذیرفت و «بیت‌‏المعمور» را که در آسمان چهارم بود براى آنان قرار داد «فجعله مثابة للناس و امناً». بیت‌‏المعمور دقیقاً به محاذات کعبه روی زمین و عرش الهی در آسمان است، طوری که اگر از عرش چیزی به سمت زمین انداخته شود، به روی کعبه فرود می‌‏آید.