برش هایی از مناجات خمسه عشر
نجوای شبانه/چگونه فراموشت كنم در حالی كه هميشه به يادم بودهاى؟
خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«چگونه به غير تو اميد بندم درحالىكه هر خوبى به دست توست،
و چگونه جز تو را آرزو كنم درحالىكه آفرينش و فرمان خاص تو است،
آيا اميدم را از تو ببرم درحالىكه از روى احسان آنچه كه از تو نخواستم به من عطا فرمودى؟
يا آيا به مانند خودم محتاج مىكنى درحالىكه به رشته محكمت چنگ مىزنم؟
اى آنكه قصدكنندگان به رحمتش خوشبخت شدند،و آمرزش خواهان به انتقامش بدبخت نشدند،
چگونه فراموشت كنم كه هميشه به يادم بودهاى،و چگونه از تو غافل شوم كه تو نگهبانم هستى،
خداى من دستم را به دامن كرمت آويختم،و براى رسيدن به عطايت سفره آرزويم را گستردم،
مرا به خلوص توحيدت خالص كن،و از بندگان برگزيدهات قرار ده،
كَيْفَ أَرْجُو غَيْرَكَ وَ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدِكَ وَ كَيْفَ أُؤَمِّلُ سِوَاكَ وَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ لَكَ أَ أَقْطَعُ رَجَائِي مِنْكَ وَ قَدْ أَوْلَيْتَنِي مَا لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِكَ أَمْ تُفْقِرُنِي إِلَى مِثْلِي وَ أَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ يَا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقَاصِدُونَ وَ لَمْ يَشْقَ بِنَقِمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ،
كَيْفَ أَنْسَاكَ وَ لَمْ تَزَلْ ذَاكِرِي وَ كَيْفَ أَلْهُو عَنْكَ وَ أَنْتَ مُرَاقِبِي إِلَهِي بِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ يَدِي وَ لِنَيْلِ عَطَايَاكَ بَسَطْتُ أَمَلِي فَأَخْلِصْنِي بِخَالِصَةِ تَوْحِيدِكَ وَ اجْعَلْنِي مِنْ صَفْوَةِ عَبِيدِكَ .... » (1)
1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجاة الرّاجين ـ راز و نياز اميدواران ـ
211005