شباهت امام حسین(علیه السلام) و قرآن کریم

عقیق: وجود مقدس امام حسین(ع) در تمامی صفات و خصایص و معجزات مانند قرآن کریم است.

1_قرآن سید الکلام است(1)،امام حسین(ع) سید الشهدا است.(2)

2_قرآن مجید شافع است کسی را که تلاوت کند او را مداومت بر قرائتش داشته باشد، امام حسین(ع) هم شافع است و شفاعت می کند کسی را که او را زیارت کرده است و بر او گریه کرده است.

3_ همانطوری که قرآن کریم « هدی للناس الی الاسلام و بینات عن الهدی و الفرقان»(3) است، وجود امام حسین(ع) هم هدی للناس است به سوی ایمان و بینات من الهدی و الفرقان است  بین اهل حق و باطل است در روز شهادتش هست.

4_ اگر قرآن عظیم است و «القرآن العظیم»(4) است، امام حسین(ع) نیز سوابق عظیمی دارد یعنی «عظیم السوابق»(5) است.

5_قرآن مجید کتاب مبین است(6)، امام حسین(ع) هم امام مبین است.

6_قرآن همیشه تازه است کهنه نمی شود. با گذشت زمان کهنه نمی شود و بتکرارکردن آن خسته کننده نیست و هر قدر بخوانی و تکرار کنی خستگی نمی آورد. مانند مشک عطر است که هر قدر تکرارش کنی عطرش و صنوعش زیاد می شود، وجود امام حسین(ع) هم این چنین است.

7_ قرآن معجزه است با اسلوب خودش وبا معانیش تماماً معجزه است، امام حسین(ع) هم معجزه است با سر مقدس و بدن مبارکش تماماً.

8_اگر در صحیفه ی سجادیه درباره قرآن مجید می خوانیم« و میزان القسط» ، امام حسین(ع) می فرماید«امرت بالقسط».(7)

9_اگر قرآن موعظه ی پرودگار است، «موعظة من ربکم»(8)، امام حسین(ع) در عاشورا فرمود: عجله کنید تا شما را به حق موعظه کنم«لا تعجلوا حتی اعظکم بالحق».(9)

10_اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می کند« یهدی الی الرشد»(10)، امام حسین(ع) نیز می فرماید : من شما را به دو را رشاد دعوت می کنم«ادعوکم الی سبیل الرشاد».(11)

11_ قرآن مجید قرائتش و گوش دادن و استماع آن عبادت است و نظر کردن به او عبادت است،امام حسین(ع) همچنین است. مرثیه ی آن حضرت و گوش دادن به مرثیه امام حسین(ع) عبادت است و در مجلس عزایش نشستن عبادت است و غم وغصه خوردن و محزون شدن برای مصیبت امام(ع) عبادت است.

12_قرآن مجید عدد سوره هایش 114 تا است ، در وجود امام حسین(ع) هم 114 تا زخم شمشیر بوده است.

13_ اگر قرآن یقین و حقی است« وانه لحق الیقین»(12) ،در زیارت امام حسین(ع) نیز می خوانیم: آنقدر صادقانه و خالصانه عبادت کردی که به درجه ی یقین رسیدی «حتی اتاک الیقین».(13)

14_اگر قرآن مقام شفاعت دارد« نعم الشفیع القرآن»(14)، امام حسین(ع) نیز مقام شفاعت دارد« و ارزقنی شفاعة الحسین».(15)

 15_ اگر در دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه درباره قرآن می خوانیم که پرچم نجات است، «علم نجاة»، در زیارت امام حسین(ع) نیز می خوانیم او نیز پرچم هدایت است«انه رایه الهدی».(16)

16_اگر قرآن شفادهنده است « و ننزل من القرآن ما هو شفاء»، خاک تربت امام حسین(ع) نیز شفاست«طین قبر الحسین شفاء»(17). قرآن مجید شفاء و رحمه للمؤمنین است، امام حسین(ع) شفاءالصدور است و تربت پاکش برای جمیع مرضها شفا است و رحمه للمؤمنین است. اکثر سعادت اهل بهشت به وسیله تربت و به برکت وجود امام حسین(ع) است.

17_ اگر قرآن منار حکمت است(18). امام حسین(ع) نیز باب حکمت الهی است«السلام علیک یا باب حکمة رب العالمین».(19)

18_اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می کند«فاقر آن آمر و زاجر»(20) امام حسین (ع) نیز فرمود: هدف من از رفتن به کربلا امر به معروف و نهی از منکر است« ارید أن آمر بالمعروف و انهی عن المنکر».(21)

19_ اگر قرآن نور است«نوراً مبینا»(22)، امام حسین(ع) نیز نور است«کنت نورا فی الاصلاب الشامخه».(23)

20_اگر قرآن برای تاریخ و همه مردم است« لم یجعل القرآن لزمان دون زمان و لاللناس دون الناس»(24)، درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد.«لا یدرس أثره و لا یمحی اسمه».(25)

21_اگر قرآن کتاب مبارکی است«کتاب انزلناه الیک مبارک»(26)، شهادت امام حسین(ع) نیز برای اسلام سبب برکت و رشد آن است«اللهم فبارک لی فی قتله».(27)

22_ اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست، غیر ذی عوج(28)درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم: لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد.«لم تمل من حق الی الباطل».(29)

23_ اگر قرآن، کریم است« انه لقرآن کریم»(30)، امام حسین(ع) نیز دارای اخلاق کریم است«و کریم الخلائق».(31)

24_اگرقرآن ریسمان محکم است«ان هذا القرآن ... العروة الوثقی»(32)، امام حسین نیز کشتی نجات و ریسمان محکم است.«ان الحسین سفینةالنجاةو العروة الوثقی».(33)

25_ اگر قرآن بنیه  دلیل آشکار است« جائکم بینة من ربکم»(34)، امام حسین(ع) نیز اینگونه است« اشهد انک علی بینه من ربک».(35)

26_اگر قرآن را باید آرام و با تأنی تلاوت کرد« و رتل القرآن ترتیلا»(36)، زیارت قبر امام حسین(ع) را نیز باید با گام های آهسته نجات داد«وامش بمشی العبید الذلیل».(37)

27_ اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد«فاقروه بالحزن»(38)، زیارت امام حسین(ع) نیز باید با حزن باشد«و زره و انت کئیب شعث».(39)

آری، حسین(ع) قرآن ناطق و سیمایی از کلام الهی است.(40)

28_ قرآن مجید را ولید ملعون گشود وقتی که این آیه آمد« واستفتحوا و خاب کل جبار عنید» (41)غضبناک شد قرآن را پیش چشمش گذاشت و آن را هدف تیر قرار داد و منعون گفت:

تهدونی بجبار عنید                                 فها اناذاک جبار عنید

اذا ما جئت ربک یوم حشر                         فقل یارب مزقنی الولید

ولید به وسیله تیر قرآن مجید را پاره پاره کرد. امام حسین(ع) هم روز عاشورا قوم کفار را هر چه موعظه کرد و خطبه خواند ثمری نبخشید و امام(ع) را مانند حلقه وار کرده و چهار طائفه شدند و امام(ع) را هدف خودشان قرار دادند . یک عده با شمشیر و یک عده با تیر انداختن و یک عده با سنگ انداختن امام(ع) را احاطه کردند و شهید کردند.

29_القرآن مجید فیه السطر و الکلمات و الحروف، در قرآن مجید سطرها و حروفی وکلماتی وجود دارد ، در وجود امام حسین(ع) هم سطرهائی از ضرب سیوف و شمشیرها و کلماتی از طعن الرماح و نوک نیزها وجود داشت.(42)

پی نوشت ها:

1_(مجمع البیان، ج2، ص361)

2_(کامل الزیارات)

3_(سوره بقره،آیه 185)

4_(سوره حجر،آیه 87)

5_(بحارالانوار، ج98،ص239)

6_(سوره یوسف،آیه 1)

7_(جامع الاحادیث شیعه، ج12، ص481)

8_(سوره یونس،آیه57)

9_(لواعج الاشجان،ص26)

10_(سوره جن،آیه 1)

11_( لواعج الاشجان،ص128)

12_(سوره الحاقه،آیه 51)

13_(نهج الفصاحه، جمله 662)

14_( نهج الفصاحه، جمله 662)

15_(زیارت عاشورا)

16_(کامل الزیارات، ص70)

17_(سن لا یحضر،ج2،ص446)

18_(الحیاة،ج2،ص140)

19_(مفاتیح الجنان)

20_(نهج البلاغه،خطبه 182)

21_(مقتل خوارزمی،ج1،ص188)

22_(سوره نساء،آیه 174)

23_(کامل الزیارات، ص200)

24_(سفینه البحار،ج2،ص413)

25_(مقتل مقرم)

26_(سوره ص، آیه 29)

27_(مقتل خوارزمی)

28_(سوره زمر،آیه28)

29_(فروع کافی،ج4،ص561)

30_( فروع کافی،ج4،ص561)

31_(نفس المهموم،72)

32_(سوره فصلت، آیه 41)

33_(لهوف،ص54)

34_(بحار،ج92،ص31)

35_(پرتوی از عظمت حسین(ع)،ص6)

36_(سوره انعام،آیه 157)

37_(فروع کافی،ج4،ص565)

38_(سوره تنزیل، آیه 4)

39_(کامل الزیارات)

40_(وسائل،ج4،ص857)

41_(سوره ابراهیم، آیه 15)

42_(ار کتاب معارف الحسینه)

211008