۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۶ : ۲۱
فرزندان و عزیزانم! خداوند شما را با چشمان خویش که هرگز خواب به سراغ آنها نمیرود نگهدارتان باشد.
السلام علیکم و برکاته
این نامه را در لحظاتی بسیار مهم و خطیر برای شما مینویسم. لحظاتی که در آن، اسلام به دست ملت مسلمان ایران و به رهبری امام خمینی( دام ظله) و همدستی دیگر نیروهای خیرخواه و علمای اعلام، پیروزی قاطع و بینظیری را محقق کرد؛ و در هنگامهای که رؤیای بزرگ به حقیقت پیوست و ایدهها همچون آتشفشانی بر سر ظالمان فرود آمد و دولت حق و اسلام را در زمین برپاکرد. این اسلام که ستمگران و استعمارگران آن را در کوزهها زندانی کرده بودند، به پا خواست و با بازوان جوانان ایران که هراسی از مرگ ندارند و ستم طاغوتیان، آنها را از عزم و تصمیم خود بازنداشت، این کوزهها را درهم شکست. این خیزش، زمین را در زیر قدمهای همه ستمگران به لرزه درآورد و روح جدیدی در دل همه مسلمانان شرق و غرب زمین دمید و آنان را امیدوار ساخت. بر یکایک شما که از خوش اقبالیتان، زندگی کردن در کنف این تجربه اسلامی پیشگام است، واجب است که همه نیرو، امکانات و خدمات خود را در راه آنان مبذول نمایید و هرگونه توقف بذل و کوشش در ساختن این مبانی که برای اسلام به پا میشود، روا نیست و هیچ حدی برای این مسئله که پرچم آن با نیروی اسلام برافراشته میشود، وجود ندارد. در ساختن این بنای جدید به یکایک شما گرچه ناچیز باشد، نیاز است و این امر باید روشن باشد که لازم است مرجعیت آقای خمینی که آرزوهای اسلام را در ایران امروز محقق ساخت، مورد پشتیبانی بی دریغ و مخلصانه قرار گیرد و گرداگرد آن جمع شد و از منافعش حمایت کرد، در این شخصیت بزرگ(امام خمینی) ذوب شد همانطوری که او در هدف عظیمش ذوب شد. مرجعیت، صالح و شایسته شخص معینی نیست بلکه هدف و راه است و هر مرجعیتی که بتواند این هدف و راه را محقق سازد، آن، مرجعیت صالح و شایستهای است که باید مخلصانه برای آن تلاش کرد. ساحت مرجعیت در ایران را باید از هر امری که منجر به تضعیف آن شود و یا آن را از رهبری مرجعیت توانا محروم سازد، دور کرد. خداوند دستگیر شما باشد و چشمان شما را با این پیروزی روشن نماید و شما را به عنوان پشتوانه و ذخیره، حفظ کند.
والسلام علیکم یا احبتی و رحمة الله و برکاته
پدر شما