۰۹ آذر ۱۴۰۳ ۲۸ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۶ : ۰۱
عقیق: از شیوه های موسی بن جعفر(ع)در مقام احسان به دیگران این بود که هر گاه نیازمندی جهت رفع نیاز خود به آن حضرت مراجعه می کرد با چهره ای گشاده و لبهای پر از خنده به او می فرمود: نخست از تو سؤالی می کنم اگر صحیح پاسخ دادی آنچه را که خواسته ای ده برابر به آن خواهم افزود و اگر پاسخی صحیح ندادی به همان مقدار که تقاضا کرده ای به تو خواهم داد. شاید منظور امام(ع) از این آزمایش به دست آوردن مقدار معرفت اشخاص بوده است تا هر کس را به اندازه معرفتش حمایت فرماید.
روزی شخص فقیر و مستمندی به خدمت امام(ع) رسید و از آن معدن کرم درخواست کمک کرد تا آن را به عنوان سرمایه قرار دهد و از سود حاصل از آن، زندگی را اداره و معاش خویش را تأمین کند.
موسی بن جعفر(ع) بر اساس شیوه معمول، نخست سؤالی را به این شکل مطرح فرمود:
اگر قرار باشد چیزی درخواست کنی و آن را بر عهده تو گذارند چه چیز را انتخاب خواهی کرد؟
تقیه در دین را انتخاب می کنم و از خداوند می خواهم نعمت تقیه را به من ارزانی فرماید و نسبت به حقوق برادران دینی خود وظیفه شناس باشم.
امام(ع) که هنر انتخاب و قدرت اندیشه او را در ضمن پاسخی که ارائه داد به دست آورد با طرح پرسشی دیگر فرمود:
تو را چه خواهد شد که دوستی ما اهل بیت پیامبر را انتخاب کنی؟
آن مرد گفت: دوستی و ولایت شما را به من داده اند و بر آنچه که خداوند به من عطا فرموده سپاسگزارم و آنچه را که ندارم تقیه است و از خداوند رحمان مسئلت می نمایم.
امام کاظم(ع) بینش او را تحسین فرمود و دستور داد دو هزار درهم به او بدهند و سپس فرمود تا این پول را در تجازت(مازو) به کار اندازد. «مازو» همان چیزی است که از آن مرکب می سازند و آن مرد طبق دستور امام(ع) عمل نمود و پس از گذشت یک سال، کسب و کارش رونق فراوان گرفت و دارای سرمایه و زندگی خوبی گردید.(1)
روش اهل بیت(ع) در بخشش و صله
حضرت موسی کاظم(ع) فرمودند: ما همه در علم و شجاعت، یکسان ایم، ولی در بخشش، به اندازه ای هستیم که مأموریم.(2)
پی نوشت ها:
1_(زندگانی موسی بن جعفر(ع)،ص265؛ وسال/ج11/ص474؛حیوه الامام موسی بن جعفر(ع)ج1/ص154؛ داستانهای زندگی امام موسی بن جعفر(ع) امام تألیف سید رضا تقوی)
2_(بصائر الدرجات، ض480؛ الکافی:4/23)
211008