۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۴ : ۰۶
درصفحه 187 کتاب اَمالی شیخ صدوق از امام حسن مجتبی(ع) نقل است که فردی یهودى خدمت پیامبر اکرم (ص) رسید و گفت تو مدعى هستى پیامبرم و به من وحى میشود مانند موسى بن عمران. آن یهودى که از همه داناتر بود گفت من از 10 کلمهاى که خداوند با موسى بن عمران در بقعه مبارکه مناجات کرد که جز پیامبر مرسل یا ملک مقرب کسى نمىداند مىپرسم. فرمود بپرس. در ضمن سؤالاتی که از پیامبر(ص) پرسید گفت: چرا خداوند نماز پنجگانه را در این اوقات بر امت تو در شبانه روز واجب کرد؟
وقت نماز ظهر تمام اشیاء تسبیح مىکنند
پیامبر گرامی اسلام(ص) در خصوص وقت نماز ظهر فرمود: خورشید هنگام ظهر حلقهاى دارد که وارد آن میشود، وقتى داخل آن حلقه شد، تمام جهان به جز عرش تسبیح خدا مىکنند و این همان ساعتى است که خدا بر من درود مىفرستد؛ به همین جهت خدا در این ساعت نماز را بر من و امتم واجب کرد و فرموده است «أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّیْلِ؛ نماز را از زوال آفتاب تا نهایت تاریکى شب برپادار» و این همان ساعتى است که جهنم را در روز قیامت مىآورند؛ هر مؤمنى که در این ساعت توفیق یابد ساجد یا راکع و یا قائم باشد، خداوند بدنش را بر جهنم حرام میکند.
نماز عصر، محبوبترین نماز نزد خدا
اما
نماز عصر همان ساعتى است که آدم در آن ساعت از درخت نهی شده خورد و از
بهشت او را خارج کرد. خداوند فرزندان او را مأمور به این نماز کرد تا روز
قیامت. خداوند براى امت من نیز لازم کرد و این از محبوبترین نمازها در نزد خدا است و به من سفارش شد در بین نمازها به این نماز اهمیت خاصى بدهم.