اصرار بر گناه،روح آدمی را در تاریکی فرو میبرد

وی ادامه داد: روح انسان نیز بعد باطنی او به شمار می‎رود، لذا خداوند در سوره شمس، در قَسَم یازدهم به «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» تاکید می‌کند که منظور آن، روح و جان انسان است.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ابراز کرد: طبق آیات قرآن کریم و روایات معصومین(ع)، گناه - که نافرمانی از دستورات سعادت بخش الهی است، آثار و عواقب ناگواری در روح و جان فرد گناهکار و همچنین در زندگی دنیوی و اخروی او بر جای می‌گذارد.

 به گفته این کارشناس دینی روح انسان بر روی عملش اثر می‌گذارد و عملش بر روی روحش؛ یعنی اگر روح انسان خوب باشد، عمل خوب انجام می‌دهد، همچنین عمل اگر خوب شد روح را خوبتر می‌کند، اما اگر روح انسان فاسد بود منشأ عمل بد می‌شود.

وی ابراز کرد: انسان با ادامه گناه، لحظه به لحظه، در تاریکى روحى بیشترى فرو مى‌رود، و به جایى مى‌رسد که گناهانش در نظرش حسنات جلوه مى‌کند، و این خطرناکترین حالتى است که براى یک انسان پیش می‌آید.

حجت الاسلام عبدخدایی خاطرنشان کرد: مومن واقعی باید در طول زندگی خویش، به دو بعد باطنی و ظاهری توجه ویژه داشته باشد، زیرا رهایی هر کدام برای او ضرر آفرین خواهد بود.