آیاتی که دلالت بر برتری امام علی(ع) دارند

در ادامه این گزارش برخی از آیاتی که دلالت بر افضلیت امام علی(ع) برای مقام ولایت دارند را می‌خوانیم:

1. امام علی(ع) و ولایت
امام علی (ع) کسی است که در شان او آیه ولایت نازل شده است «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (آیه 55 سوره مائده) ولی امر شما تنها خدا و رسول خدا و مومنانی است که نماز به پا داشته و فقیران را در حال رکوع زکات می‌دهند.
به اتفاق مفسران عامه و خاصه، شان نزول و آیه علی(ع) است و بیش از پنجاه نفر از علمای اهل سنت به آن اشاره کرده‌اند.

2. امام علی(ع) و مودت
امام علی(ع) از جمله کسانی است که مودتش بر همه مسلمانان فرض واجب شده است خداوند متعال می‌فرماید: «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى» (آیه 23 سوره الشوری) ای رسول ما به امت بگو من از شما اجر رسالت جز این نمی‌خواهم که مودت و محبت مرا در حق خویشان من منظور دارید.
سیوطی از ابن عباس نقل کرده است هنگامی که این آیه بر پیامبر(ص) نازل شد عرض کردند: ای رسول خدا! قرابت تو که مودتشان بر ما واجب است کیانند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزند آنها.

3. امام علی(ع) و آیه تطهیر
امام علی(ع) کسی است که مشمول آیه تطهیر است خداوند می‌فرماید: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» (آیه 33 سوره احزاب) همانا خداوند می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملا شما را پاک سازد. مسلم بن حجاج به سند خود از عایشه نقل کرده که رسول خدا(ص) صبح هنگامی که از اتاق خارج شد در حالی که بر دوش او عبائی بود، در آن هنگام حسن بن علی وارد شد. او را داخل آن عبا – کسا نمود سپس حسین وارد شد و بر آن داخل شد آنگاه فاطمه وارد شد و پیامبر او را داخل آن عبا نمود. آنگاه علی وارد شد و او را نیز در آن داخل نمود و سپس آیه تطهیر را قرائت کرد.

4. امام علی(ع) و لیله المبیت
امام علی(ع) کسی است که در شب هجرت پیامبر(ص) به جای حضرت خوابید و در شان او این آیه نازل شد: «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» (آیه 207 سوره بقره) بعضی از مردم جان خود را به خاطر خوشنودی خدا می‌فروشد؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
ابن عباس می‌گوید: آیه هنگامی نازل شد که پیامبر از دست مشرکان مکه به غار پناه برد و علی در رختخواب پیامبر خوابید.
ابن ابی الحدید می‌گوید: تمام مفسران روایت کرده‌اند که این آیه هنگامی در شان علی(ع) هنگامی نازل شد که در بستر رسول خدا(ص) آرمید. این حدیث را احمد بن حنبل در المسند طبری در تاریخ الامم و الملوک به دیگران نقل کرده‌اند.

5. امام علی(ع) و آیه مباهله
خداوند متعال می‌فرماید: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» (آیه 61 سوره آل عمران) پس هر کس با تو (درباره عیسی) در مقام محاجّه برآید پس از آن که به وحی خدا بر احوال او آگاه شدیم، بگو بیایید ما و شما با فرزندان و زنان خود با هم به مباهله برخیزیم تا دروغگو و کافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.
مفسران اجماع دارند که مراد از «انفسنا» در این آیه علی بن ابی‌طالب(ع) است، پس علی(ع) در مقامات و فضایل با پیامبر(ص) مساوی است. احمد بن حنبل در «المسند» نقل کرده است: «هنگامی که این آیه بر پیامبر(ص) نازل شد، حضرت علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) را دعوت کرد و فرمود: بار خدایا اینان اهل بیت منند». مسلم، ترمذی، حاکم و دیگران نیز به همین مضمون نقل کرده‌اند.

پی نوشت:
کتاب غدیرشناسی و پاسخ به شبهات، ص 53.
منبع:باشگاه خبرنگاران