در شب و روز غدیر چه اعمالی انجام دهیم

امام صادق علیه السلام می فرماید: أَنَّ الْعَمَلَ فِي يَوْمِ الْغَدِيرِ ثَامِنَ عَشَرَ ذِي الْحِجَّةِ يَعْدِلُ الْعَمَلَ فِي ثَمَانِينَ شَهْرا

عمل كردن در روز غدير هجدهم ذى الحجه، با عمل  ٨٠  ماه برابرى مى‌ كند. (إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 465).

عيد غدير آداب و مستحبات بسيارى دارد در اينجا به بخشى از آنها اشاره مى ‏شود:

* غسل كردن

غسل کردن در روز عيد غدير مستحب مؤكّد است. و بهتر است در اول روز انجام گيرد.

«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع‏):... فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ» (1)، (2)

* پوشيدن لباس پاكيزه و نو

«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع‏):... وَ أَنْ يَلْبَسَ الْمُؤْمِنُ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ» (3)

امام صادق علیه السلام فرمود: مستحب است در این روز، مؤمن لباس نظیف بپوشد.

* تبريك و تهنيت گفتن به يكديگر (4)

«وَ هُوَ يَوْمُ التَّهْنِيَةِ يُهَنِّي بَعْضُكُمْ بَعْضاً»

امام رضا علیه السلام فرمود: روز غدیر، روز تبریک و تهنیت گفتن به یکدیگر است.

* تبسم كردن.

عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ وَ هُوَ يَوْمُ التَّبَسُّمِ فِي وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِيمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ يَوْمَ الْغَدِيرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِالرَّحْمَةِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِي الْجَنَّةِ مِنْ دُرَّةٍ بَيْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَهُ. (5)

امام رضا عليه السلام فرمود: روز غدير روز تبسم به روى مؤمنين است كسى كه در اين روز به روى برادر مؤمن تبسم كند خداوند در روز قيامت نظر رحمت به او مى ‏افكند. هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصری از دُرّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را زیبا می سازد.

* صلوات فرستادن

امام رضا علیه السلام فرمود: «وَ يَوْمُ إِكْثَارِ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» (6)

صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد مستحب است.

* رفتارهاى سخاوتمندانه

در روز عيد غدير بايد چهره زندگى عوض شود همه بايد بكوشند برنامه عادى زندگى را با رفتارهاى سخاوتمندانه بيارايند. تا همگان طعم شيرين عيد را بچشند. (7)

* عقد برادرى

عقد برادری يكى از آداب غدير است. (8)

* ديد و بازديد

امام صادق علیه السلام فرمود: «... وَ صِلَةِ الْإِخْوَانِ» (9)

روز عید غدیر روز دیدار برادران دینی است.

* زيارت حضرت على عليه السلام

* روزه گرفتن

روزه گرفتن در روز غدير بسيار مستحب است. (10)

امام صادق علیه السلام فرمود: «... وَ إِنَّهُ لَيَوْمُ صِيَامٍ»

* شادى كردن

امام صادق عليه السلام فرمودند: روز غدير روز خوشحالى و شادى است. (11)

* عطر زدن. (12)

* طعام دادن

«وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ جَمِيعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الصِّدِّيقِينَ».

امام رضا علیه السلام فرمود: کسی که مؤمنی را اطعام کند مثل این است که جمیع انبیاء و صدیقین را اطعام کرده است. (13)

* صدقه دادن

صدقه دادن در روز غدير يكى از مستحبات مؤكد است. على عليه السلام فرمود: فضيلت يك درهم كه در روز غدير داده شود برتر است از دويست هزار درهم در زمان ديگر. (14)

* زينت كردن

«وَ هُوَ يَوْمُ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً»

امام رضا عليه السلام فرمود: روز غدير روز زينت است كسى كه براى روز غدير زينت كند خداوند هم گناهان كوچك و بزرگش را مى ‏آمرزد. (15)

* چشم پوشى از گناه برادران

چشم پوشى از گناه برادران و برقرارى ارتباط دوستانه از ديگر مستحبات روز غدير شمرده شده است. (16)

* برآوردن حوائج مؤمنان

امام صادق عليه السلام فرمود در عيد غدير حاجت هاى برادرانت را برآور. (17)

* مهربانى و عطوفت كردن

امام على عليه السلام فرمود: عطوفت و مهربانى كردن در روز غدير موجب رحمت و عطوفت خداى متعال خواهد شد. (18)

* ملاقات، مصافحه و سلام کردن

على عليه السلام می فرماید: در روز غدير يكديگر را ملاقات كنيد به هم دست بدهيد و سلام كنيد. (19)

پی نوشت:
(1). إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 474
(2). تحرير الوسيله، ج 1، ص 98.
(3). همان، ص 260.
(4). إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 464.
(5). همان.
(6). همان.
(7). المراقبات، ص 254.
(8). مفاتيح الجنان در آداب روز غدير؛ مستدرك، ج 1، ص 456.
(9). إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 466.
(10). همان.
(11). الغدير، ج 1، ص 284.
(12). مراقبات، ص 258.
(13). إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 465.
(14). المراقبات، ص 255.
(15). إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 464.
(16). المراقبات، ص 256.
(17). المراقبات، ص 256.
(18). الغدير، ج 1، ص 287.
(19). المراقبات، ص 256؛ ماهنامه كوثر ويژه ‏نامه غدير، ص 14.
منبع:حوزه