حال و روز زائران شبیه کاروان اسرای کربلا بود

غلامرضازاده با تشریح فضای حاکم در دعای کمیل مدینه بعد، اظهار کرد: هنوز شهدای منا بر زمین بودند و خانواده آنها به مدینه آمدند و همین سبب شده بود که دعای کمیل بعد از شهادت شهدای منا دعای سوزناکی شود و زائران ما فاجعه‌ای بزرگ را تجربه و شهادت را لمس کرده و دیده بودند، حال آمده بودند مدینه کنار قبر پیامبر(ص) و متوسل به ایشان و اهل بیت بقیع شدند.

این مداح اهل بیت(ع) در خصوص وقوع فاجعه منا گفت: من به دفعات مختلف به حج رفته و راه‌ها را بلد بودم و از آنجایی که جزو روابط عمومی بعثه محسوب می‌شدم باید رمی جمرات را زودتر انجام داده و سریع باز می‌گشتم به همین دلیل راه‌هایی را می‌رفتم که قبلاً از آنها استفاده می‌کردیم. وقتی به رمی جمرات می‌رفتیم از خیابان ۲۰۴ که فاجعه منا در آن رخ داد نرفتیم بلکه از خیابان وسط (که سال‌های قبل از آن استفاده می‌کردیم) حرکت کردیم که این راه بسیار خلوت بود و حتی به دوست خودم هم گفتم که طی این سال‌های حج به یاد ندارم که این راه‌ها این قدر خلوت باشد. مسیر آنقدر خلوت بود که ما به سرعت به رمی جمرات رفتیم و اعمال را انجام داده و برگشتیم. در همان زمان رفت و برگشت ما، در خیابان ۲۰۴ فاجعه‌ای در حال رخ دادن بود در حالی که خیابانی که ما از آن عبور کردیم کاملاً خلوت بود.

غلامرضازاده تصریح کرد: زمانی که در حال رفتن به رمی جمرات بودیم دیدیم که مأموران سعودی در حال هدایت سیل جمعیت به سمت خیابان ۲۰۴ و جاده راست هستند اما در سه تا چهار خیابان وسط اجازه عبور و تردد به زائران نمی‌دادند و حتی با جدول‌های پلاستیکی مسیر را بسته بودند.


یک سال گذشت اما سؤال‌ها هنوز بی‌جواب مانده است

وی در ادامه سؤال‌هایی را مطرح کرد که پس از گذشت یک سال از فاجعه منا هنوز عربستان پاسخی به آنها نداده است و گفت: چرا مأموران عربستانی خیابان‌های وسط را بسته و زائران را به جاده سمت راست و چپ هدایت می‌کردند؟ تمام جاده‌های منتهی به رمی جمرات دوربین دارند اگر عربستان مقصر نیست؛ چرا فیلم‌های زمان وقوع حادثه را نشان نمی‌دهد؟ چرا مأموران سر خیابان را بسته بودند مگر آنها مجهز به بی‌سیم نیستند؛ چرا به مأموران خود اطلاع ندادند که جمعیت را به سمت همان خیابان هدایت نکنند؟ چرا هلیکوپترهایی که فاجعه را می‌دیدند کاری نکردند؟ و ... .


ما می‌توانستیم زائران را نجات دهیم اما ...

عضو بعثه مقام معظم رهبری با اشاره به تشکیل گروه بحران توسط نماینده ولی فقیه در امور حج، و اعزام این گروه‌ها برای کمک به حجاج، سؤال کرد: چرا پلیس عربستان اجازه کمک به زائران مجروح را نداد؟ ما می‌توانسیتم آنها را نجات دهیم نه تنها ایرانی‌ها بلکه همه حجاج مجروح را؛ اینها ابهاماتی است که جواب آنها را هنوز نگرفته‌ایم.

وی با اشاره به اینکه ۱۷ نفر از کارگزاران بعثه در فاجعه منا به شهادت رسیدند، گفت: ما در بعثه ستاد بحران تشکیل داده و کاورهای هلال احمر را گرفتیم و به سمت محل حادثه رفتیم اما به هیچ وجه اجازه ندادند به حجاج کمک کنیم.

غلامرضا زاده به تشریح حال و هوای زائران پس از فاجعه منا در کاروان‌ها پرداخت و گفت: این فاجعه طی دو ساعت اتفاق افتاد اما ترکش‌های این حادثه همچنان ادامه داشت و در کاروان‌ها وضع بسیار ناگوار بود. به کاروان‌هایی می‌رفتیم که از ۱۶۰ نفر ۶۰ نفر آنها مفقود بودند، حزن و گریه بر کاروان‌ها حاکم بود، یک زائر همسرش را، دیگری فرزندش را، دیگری پدر یا مادرش را از دست داده بود و آنجا کسی نبود که به دیگری تسلی دهد.


احساس غربت پس از ۲۰ سفر حج/ بعثه قرارگاه جبهه شده بود

وی ادامه داد: من احساس غربت و غریبی را به عنوان کسی که ۲۰ سال است به حج مشرف می‌شود احساس می‌کردم. این غربت در همه کاروان‌ها موج می‌زد و تسلایی نبود که به کسی بدهیم و این غم بزرگ تا پایان حج ادامه داشت. ما ۱۷ نفر از اعضای بعثه را از دست دادیم افرادی که پیش از آن با هم دعای عرفه می‌خواندیم. آن شرایط را تنها می‌توانم با جبهه مقایسه کنم. وقتی این حادثه اتفاق افتاد پیامکی به ایران زدم و در آن نوشتم که بعثه عین قرارگاه‌های دوران جنگ شده است که هر لحظه از خط مقدم خبر شهادت یکی از عزیزانمان را می‌دهند.


حسن دانش را دیدی؟ حاجی حسنی را دیدی؟ رکن آبادی را دیدی؟

غلامرضازاده حال و هوای بعثه وقتی هر لحظه خبر شهادت زائران ایرانی را می‌دادند را غیر قابل وصف بیان کرد و گفت: وقتی یک زائر هم باز می‌گشت و یا پیدا می‌شد عین کسی بود که از خط مقدم بازگشته بود همه دورش جمع می‌شدند و سراغ بقیه حجاج را می‌گرفتند. حسن دانش را دیدی؟ حاجی حسنی را دیدی؟ رکن‌آبادی را دیدی؟... کیا زیر دست و پا افتادند؟ کیا رو زنده دیدی؟ همه گریه می‌کردند؛ هم کسانی که بازگشته بودند هم کسانی که سؤال می‌کردند.

وی از کانتینرها گفت، گفت که می‌دانستیم زائران ما را داخل کانتینرهایی قرار داده‌اند که مخصوص حمل میوه است نه حمل جنازه و ادامه داد: ما در سفرهای حج به چشم ضعف‌های مدیریتی عربستان را می‌دیدیم. چرا نباید در این کشور کانتینر حمل جنازه وجود داشته باشد؟ عربستان این کانتینرها را در جاهایی مخفی کرد و تلاش داشت جنازه‌ها را به سرعت دفن کند و آنها را پس ندهد، با سخنان مقام معظم رهبری بود که آنها مجبور شدند در کانتینرها را باز کنند. وقتی در کانتینرها باز شد بوی تعفن شدیدی می‌آمد و گرمای هوا باعث شده بود که اجساد متلاشی شوند.

ما بچه‌های جبهه و جنگیم می‌توانستیم پیکرهای شهدا را زودتر به دست خانواده‌ها برسانیم اگر ...

این مداح کشورمان به تجربه جنگ تحمیلی اشاره کرد و گفت: در جنگ عزیزانی که شهید می‌شدند بلافاصله آنها را به محلی به نام معراج شهدا می‌بردیم و در آنجا برایشان تابوت درست می‌کردیم روی آنها یخ می‌گذاشتیم و در کانتینرهای مخصوص به تهران می‌فرستادیم ما در جنگ این تجربه را داشتیم و بلد بودیم چه کار کنیم افراد زیادی در بعثه و سازمان حج و زیارت از بچه‌های جبهه و جنگ بودند اگر عربستان به ما اجازه می‌داد می‌توانسیتم آلام و درد این حادثه را کاهش دهیم و اجساد را به سرعت به خانواده‌های آنها برسانیم.


ما برادریم؛ داغ برادر سنگین است

وی در پاسخ به این سؤال که حال و هوای زائران سایر کشورها چطور بود؟ گفت: همه زائران از این حادثه ناراحت بودند و گریه می‌کردند اما این شدت و ضعف داشت. کشورهایی بودند که هیچ زائری از آنها کشته نشده بود، شدت تأثر این کشورها کمتر از بقیه بود. ما جزو کشورهایی بودیم که تعداد کشته‌های ما زیاد بود. از سوی دیگر کشورها با هم فرق می‌کنند. ما کشوری هستیم که تمام ملت با هم برادریم وقتی برای یکی از برادران ما اتفاق بدی می‌افتد تأثر ما خیلی زیاد است. تأثر ما بیش از سایر کشورها بود؛ چرا که اتحاد و صمیمیت بین ما ایرانیان بیشتر بود.

این قاری کشورمان از بعد از فاجعه منا سخن گفت، از وقتی که دور سفره غذای پس از فاجعه منا خالی بود از قاریان قرآن کشورمان، آنهایی که داغشان برای همه سنگین و سخت بود. ما با قاریان قرآن که در مراسم از حضور آنها بهره می‌بردیم بیشتر دوست بودیم مخصوصاً با شهید حاجی حسنی کارگر و دانش بسیار دوست بودیم به همین دلیل داغ این دو عزیز به خصوص حسنی کارگر برای من خیلی سخت بود به خصوص در دعای عرفه وقتی شنیدم که حسنی کارگر شهید شد.


نرفتن به حج نظری کارشناسانه و فقیهانه نیست

غلامرضازاده در پایان سخنانش در پاسخ به این سؤال که برخی بعد از این فاجعه مطرح کردند که چرا باید به حج برویم و چرا باید پول‌هایمان را به عرب‌ها بدهیم؟ گفت: این حرف کارشناسانه و فقیهانه نیست. شما یک فقیهی پیدا نمی‌کنید که فتوا داده باشد که به حج نرویم. نه پیامبر و نه امامان ما حتی یک روایت ندارند که گفته شود به حج نروید. افرادی که می‌گویند به حج نروید بر چه مبنایی حرف می‌زنند. از سوی دیگر ما باید از فرصت حج به عنوان ایران اسلامی استفاده کنیم.


چه فرصتی بهتر از حج که حرف حقمان را به جهان اسلام بزنیم/ پولمان را به عربستان نمی‌دهیم

وی ادامه داد: چه فرصت و موقعیتی بهتر از اجتماع حج که حرف حقمان را به جهان اسلام بزنیم. وقتی مسئولان کشور ما به کشورهای دیگر می‌روند فقط با مسئولان ارشد و نه توده مردم آن کشور صحبت می‌کنند اما حج فرصتی برای برقراری ارتباط با عموم مسلمانان جهان است. برخی هم مطرح می‌کنند چرا پولتان را می‌دهید عربستانی‌ها بخورند؟! ما پولمان را به آنها نمی‌دهیم پول ما هزینه زائرانمان و هزینه بلیط هواپیما، اسکان، تغذیه، حمل و نقل و... می‌شود. البته بخش کمی از آن هم به عربستان داده می‌شود و این طبیعی است اکنون که زائران دیگر کشورها به مشهد می‌آیند مگر ما از آنها پول نمی‌گیریم.

مداح دعای کمیل مدینه منوره از افرادی که می‌گویند حج نروید سؤال کرد که چرا در دریاهای استرالیا و مدیترانه وقتی ایرانیانی که می‌خواهند پناهنده شوند، غرق می‌شوند کسی اعتراض نمی‌کند؟ یا وقتی ایرانیان در ترکیه بر اثر حوادث مختلف جان خود را از دست می‌دهند، کسی حرفی نمی‌زند اما وقتی بحث حج پیش می‌آید این عده اعتراض می‌کنند؟ و گفت: ما باید به حج برویم حج مال ما است.

غلامرضا زاده در پایان گفت: من امیدوارم حج احیا شود ما نباید حج را از دست بدهیم، ما نیاز به حج داریم و حج اثر تربیتی دارد. حضرت امام پس از فاجعه سال ۶۶ به مسئولان فرمودند که بروید و راه حج را باز کنید راه حج نباید بسته شود. وقتی یک نفر به حج می‌رود و باز می‌گردد اول اینکه خودش تربیت می‌شود و حظ معنوی می‌برد و همرنگ خدا می‌شود و بعد هم بر خانواده خود تأثیر می‌گذارد.

منبع:خبرگزاری بسیج