آن که از روی قرآن سخن گوید راست گوید و آن که بدان رفتار کند از دیگران پیش افتد.
عقیق: امیرالمؤمنین علی(ع) در وصف و بیان فضیلت قرآن فرمود:قرآن
ظاهری زیبا و باطنی عمیق دارد و شگفتی هایش فانی نگردد و تازگی هایش کاستی
نپذیرد و تاریکی ها جز به نور آن روشنی نگیرد.
همان حضرت در فرازی دیگر از نهج البلاغه می فرماید:
بر
شما باد کتاب خدا که ریسمان محکم و نور آشکار است، درمانی است سود دهنده و
تشنگی را فرو نشاننده، چنگ زننده را نگه دارد و در آویزنده را نجات بخشد،
نه منحرف شود تا هدایتش کنند و نه به باطل گراید تا آن را برگردانند، کهنه
نگردد، نه از خواندن و نه از شنیدن بسیار. آن که از روی قرآن سخن گوید راست
گوید و آن که بدان رفتار کند از دیگران پیش افتد.
در فرازی دیگر می فرماید:
قرآن
امر کننده و نهی کننده است، گویا و خموش است. حجت خداوند بر خلق است و از
ایشان پیمان گرفته تا به آن عمل کنند و آنها را در گرو قرآن نهاد. نور خود
را با قرآن تمام نمود و دین خود را کامل کرد.
جان رسول الله را آن گاه ستاند که از رساندن احکامی که موجب رستگاری آفریدگان است فارغ گشت.
منبع: افکار
211008
