10ویژگی انقلاب اسلامی ایران از دیدگاه قرآن

در دهه فجر و به مناسبت سی و هفت ساله شدن نظام جمهوری اسلامی با نگاهی به قرآن و مروری بر انقلاب و آنچه بودیم و آنچه هستیم، خواستم ویژگی‌های انقلاب اسلامی را به هموطنان عزیز یادآوری کنم.

چه کسی مرجع تقلید می‌شود؟ باسوادترین، باتقواترین، بی‌هوس‌ترین، خوش‌سابقه‌ترین و غیره اینطور نیست که یک حزبی، یک قبیله‌ای، یک نژادی و یک کودتایی باشد و رهبر از بین آن‌ها انتخاب شود. رهبر مرجعی است که فقیه، عادل و بی‌هوس است.

علما نظرات مختلفی در خصوص ولایت فقیه دارند. من از قرآن برای شما می‌گویم. می‌فرماید: «إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ ... وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّـهِ» (مائده/44) ما تورات را نازل کردیم در حالی که در آن، هدایت و نور بود؛ و پیامبران، ... و علما و دانشمندان به این کتاب که به آنها سپرده شده، حکم می‌کردند. یعنی بعد از پیامبران، علما و دانشمندان بر اساس تورات حکومت کردند. 

ولایت فقیه یعنی چه؟ یعنی حکومت علما بر اساس کتاب آسمانی. مسأله ولایت فقیه از ویژگی‌های شاخص نظام اسلامی ماست.

هدف به کارها ارزش می‌دهد. چاقوکش و جراح هر دو شکم پاره می‌کنند. ولی هدف‌هایشان فرق می‌کند. هدف مردم از انقلاب، اسلام بود نه اقتصاد. حضرت امیر(علیه‌السلام) مهمانی دعوت بود. آمد منزل، چیزی خورد و رفت. فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) گفت: شما که امشب مهمان هستید، گفت: گرسنه هستم. نگرانم به خاطر شام به مهمانی بروم نه برای اجابت دعوت یک مؤمن. البته فقط خدا هم به این معنا نیست که تدبیر و برنامه‌ریزی نداشته باشیم.

«وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ» (شوری/38) مشورت با مردم قبل از انقلاب نبود. اما به لطف خدا در این سی و پنج سال تقریباً سی و پنج بار پای صندوق آمدیم. یعنی میانگین سالی یک انتخابات داشته‌ایم.

حضور مردم آن هم از همه‌ی اقشار، نه از یک گروه و حزب! هیچ کس نمی‌تواند بگوید که این انقلاب برای مهندس‌ها، دکترها، کارگرها، کشاورزها، آخوندها، قوای مسلح یا بازاری‌هاست. این انقلاب با حضور همه‌ی مردم و  از همه‌ی اقشار شکل گرفت. 

تکیه این انقلاب و نظام بر مردم است. مسأله‌ی حزب، شغل، نژاد، لهجه، فامیل، منطقه و هیچ چیزی مطرح نیست. در هشت سال جنگ تحمیلی بدنه‌ی تشکیل دهنده‌ی نیروهای مدافع داوطلب بودند. در انتخابات، راهپیمایی‌ها و حضور در میدان‌های مختلف این مردم همیشه حاضر بودند.

جوانی که روحش قفل بود و حتی توپ و دوچرخه‌اش را به برادرش نمی‌داد، برای جان دادن به جبهه‌ها رفت. قرآن می‌فرماید: تحول را خدا ایجاد کرد: «فَمَن يُرِدِ اللَّـهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ» (انعام/125) آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای (پذیرش) اسلام، گشاده می سازد؛ روحش را باز می‌کند. قبلاً در یک دوچرخه قفل بود، حالا جانش را هم می‌دهد. 

من یک زمانی جبهه بودم، دیدم که شب عملیات رزمنده‌ها، بازی می‌کردند. بیست دقیقه دیگر عملیات است، ممکن است شهید بشود. اما چنین روحیه‌ای دارد؟ خدا یک نظری کرد و سعه‌ی صدر مردم بالا رفت. 

قرآن ویژگی یاران پیامبر(ص) را چنین توصیف می‌کند: «اشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا» (فتح/29)  در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند؛ پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود می‌بینی. اینکه ما به فلسطین عراق و لبنان و سوریه کمک می‌کنیم برگرفته از «رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» است. 

سیاست نه شرقی و نه غربی جمهوری اسلامی روی کره‌ی زمین منحصر به فرد است. الان آمریکا در خیلی از کشورها رئیس جمهور و نخست وزیر جابجا می‌کند، اما در تمام ایران یک کدخدا را نمی‌تواند جابجا کند یا یک نماینده را حذف یا سر کار بیاورد. یکی از مشکلاتی که غرب با نظام جمهوری اسلامی دارد همین است. نه جنگ تحمیلی، نه اقتصاد تحریمی، نه تهاجم تبلیغی، آن اثری را که می‌خواستند نداشته است. با تمام ضعف‌ها و کمبودها و دسته‌گل‌هایی که به آب داده‌ایم، باز هم 22بهمن نشان می‌دهد که هنوز مردم دست از این انقلاب برنداشته‌اند. اگر بی‌عیب بودیم چه می‌شد؟! 

قبول داریم که در نظام ما ضعف‌ها، عیب‌ها، نقص‌ها و آسیب‌های اجتماعی، گرانی، تورم، بی‌حجابی، اعتیاد، چه و چه و چه وجود دارد ولی من معتقدم: توجیه،‌ حماقت است. اگر کسی عیب‌‌ها را نبیند،  احمق است. تضعیف، جنایت است. این همه جوان شهید شد تا انقلاب دست ما افتاده است. حالا بیاییم خون شهدا را تضعیف کنیم؟‌ اما رسالت ما تکمیل است. یعنی بیاییم عیب‌ها را برطرف کنیم.

خداوند در قرآن برای دختر زنده به گور شده مشرک روضه خوانده است، «وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ» (تکویر/8و9) این دختر چه گناهی کرده که باید کشته شود؟‌ یعنی مظلوم‌یابی ارزش است و کاری به دین و مذهب و ملیت و قومیت ندارد. هر کجا که صدای مظلوم شنیدید، بپاخیزید و الان جمهوری اسلامی چنین می‌کند.

بعضی از افراد ممکن است خیال کنند که نماز شب، صدقه، روزه و سایر عبادات ثواب دارد، ولی راهپیمایی ثواب ندارد.  قرآن می‌فرماید: «لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ» (توبه/120) هیچ تشنگی و خستگی، و گرسنگی در راه خدا به آنها نمی‌رسد و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌شود برنمی‌دارند، و ضربه‌ای از دشمن نمی‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‌شود. این راهپیمایی بیست و دوم بهمن و روز قدس و ‌هر حرکتی که دشمن عصبانی شود و موجب خشم و غیظ ابرقدرت‌ها و اسراییل گردد، در قرآن به عنوان عمل صالح شمرده شده است. 

همین سپاهی که امام به یاری خدا درست کرد و بنی‌صدر می‌گفت: بچه‌های بی‌سواد!  الان ببینند که بالاترین قدرت نظامی منطقه هستند. امروز الحمدلله اسراییل از موشک‌های همین سپاه وحشت می‌کند! بسیج مستضعفین، کمیته امداد، جهاد کشاورزی، همین نهضت سوادآموزی که حدود سی سال من رئیسش بودم. پنجاه درصد مردم ایران بی‌سواد بودند. الان نود درصد باسواد هستند. 

باید مقایسه کنیم که کجا بودیم والان کجا هستیم. البته با در نظر گرفتن سه نکته: یک: جنگ تحمیلی! دو: اقتصاد تحریمی! سه: تهاجم تبلیغی! به یقین می‌گویم که هیچ کشوری با این اهرم‌های فشار نمی‌توانست امروز به رشد علمی و عملی ما برسد.. روزی که جمهوری اسلامی تشکیل شد، همه دنیا گفتند: جمهوری اسلامی نماند. نه تنها ماند که در بسیاری از رشته‌های علمی در دنیا حرف برای گفتن دارد. یادمان  نرود که دکترهای ما هندی و پاکستانی بودند. الان خبر دارید، که از خارج به ایران می‌آیند و عمل جراحی می‌کنند؟‌ در آموزش و پرورش نماز نبود. در جاده‌ها مسجد نبود. هر کس می‌خواست نماز بخواند در رستوران‌ها یک جای تنگ کثیفی نماز می‌خواند. الان حدود هفتصد مسجد در جاده‌ها وجود دارد. سال تحویل چند نفر مشهد می‌رفتند؟ الان میلیونی می‌روند. 

بن‌مایه‌ی بیداری در کشورهای اسلامی، انقلاب ایران بود. الان شیعه نماد مقاومت و ایستادگی است. سید حسن نصرالله و رزمندگان حزب الله به شیعه آبرو دادند. سید حسن نصرالله می‌گفت: من خدمت امام آمدم و گفتم: ما جمعیتمان کم است، اسلحه نداریم، عِدّه و عَدّه نداریم. اسراییل تا دندان مجهز است. من مقلد شما هستم، بفرمایید چه کنیم؟ فرمود: به وظیفه‌تان عمل کنید. گفتم: وظیفه ما چیست؟ فرمود: وظیفه‌ی شما مقاومت است. حالا این مقاومت، استخوانی شده که در گلوی اسراییل گیر کرده است. نیجریه چه مشکلی با آن روحانی عزیز شیخ زکزاکی داشت؟ سعودی چه مشکلی با آن شهید بزگوار شیخ  باقر النمر داشت؟

عده‌ای به دنبال امام غایب بودند، نه امام قائم! خیلی‌ها بعد از انقلاب رفوزه شدند. کسانی که دم از امام زمان و قیام جهانی او می‌زدند، با انقلاب جبهه‌شان عوض شد. الان هم خیلی‌هاحاضرند برای امام زمان(علیه‌السلام) چراغانی کنند، دعای ندبه بخوانند، اما اگر به آنها بگویند: این امام زمان(علیه‌السلام) سهم امام می‌خواهد، خمس می‌خواهد! می‌گویند: من خمس و زکات نمی‌دهم، ولی قربان امام زمان(علیه‌السلام) میروم. خیلی باید مراقب باشیم. 

امام رضا(ع) در بین مردم نیشابور فرمود: «کَلِمَةُ إلاَ اِله اِلاَّ اللّهُ حِصْنِیِ فَمَنْ قَالَ لااِلهَ اِلاَّ اللّهُ‌ دَخَلَ فِی حِصْنِی وَمَنْ دَخَلَ فِی حِصْنِی اَمِنَ مِنْ عَذَابِی!» و بعد از کمی مکث فرمود: «بِشَرْطِهَا وَشُروُطِهَا وَاَنَا مِنْ شُرُوطِهَا» کلمۀ لااله الا الله، قلعۀ محکم من است و هر که در آن داخل شود، از عذاب من در امان است. ورود به این قلعه شرایطی دارد که یکی از شرایط اساسی آن من هستم،‌ یعنی اقرار به ولایت امام زنده. همانطور که وضو شرط نماز است و نماز بی‌وضو باطل است، تا «لاَ اِله اِلاَّ اللّهُ» و توحید هست باید از یک امام زنده پیروی کرد.

ما از اول انقلاب گفتیم: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی! باید روی پای خودمان بایستیم. الان هم همین را می‌گوییم. 

در دنیا هم مطرح هستیم. می‌گویند: ‌مثل ایران! الگو شدن ایران خواری در چشم دشمنان است. بحرین از ما الهام می‌گیرد. عراق از ما الهام می‌گیرد. یمن از ما الهام می‌گیرد. افغانستان از ما الهام می‌گیرد. هر جا حرکتی می‌شود از ما الهام می‌گیرد. 

خدایا اشکال‌های ما را برطرف و روز به روز انقلاب ما را قوی‌تر، همراه با بصیرت، مصونیت، وحدت، پیشرفت، و باعث عزت اسلام و مسلمین قرار بده.