عملی برای حصار عذاب الهی!

سکونى از امام صادق (ع) از پدرش از پدرانش از رسول خدا (ص) نقل کرده است که فرمودند: «هر دردى درمانى دارد، و درمان گناهان طلب آمرزش است.»

سلّام حنّاط مى‏ گوید: امام صادق (ع) فرمودند: «هر کس هنگام خواب صد مرتبه استغفار کند، در حالى به خواب مى‏رود که تمام گناهانش مانند برگ درخت فرو ریخته است، و صبح که از خواب بر مى‏ خیزد هیچ گناهى بر عهده او نیست.»

امام رضا (ع) از امیرمومنان (ع) نقل کردند که ایشان فرمودند: «با استغفار خود را خوش بو کنید تا بوى بد گناهان شما را رسوا نکند.

عبد اللَّه بن محمّد جعفى مى‏گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که فرمودند: «رسول خدا (ص) مى‏ فرمودند: «بودن من در میان شما و نیز استغفار، هر دو حصارى استوار در برابر عذابند». آن‏گاه امام (ع) فرمودند: «از این دو حصار آنکه استوارتر بود (یعنى شخص پیامبر «ص») درگذشت، و تنها استغفار باقى مانده است، پس بسیار استغفار کنید که استغفار گناهان را از بین مى ‏برد. خداوند بزرگ در قرآن فرموده است: «وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ، وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ [انفال، 33] (یعنى: تا تو در میانشان هستى خدا آنان را عذاب نمى‏کند، و نیز تا هنگامى که استغفار مى‏کنند خداوند عذاب‏کننده آنان نیست).»

اسماعیل بن سهل مى‏گوید: به امام جواد (ع) نامه‏اى نوشتم که دعایى به من بیاموز که چون بخوانم در دنیا و آخرت با شما باشم. امام (ع) با خطّى که من آن را خوب مى‏شناختم نوشتند: «سوره «انّا انزلناه» را بسیار تلاوت کن، و لب هاى خود را به ذکر استغفار تازه گردان.»

و نیز مسعدة بن صدقه از امام صادق (ع) از پدرش از پدرانش نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرموده اند: «خوشا به حال کسى که روز قیامت در نامه عملش زیر هر گناهى «استغفر اللَّه» بیابد.»

همچنین از امام مهدی (عج) است که فرمودند: «اگر طلب مغفرت و آموزش برخی از شما برای یکدیگر نبود، تمام اهل زمین هلاک می گشتند.»و از پیامبر اکرم (ص) است که فرمودند: «گاهی قلبم را غبار می گیرد و من به همین سبب روزی هفتاد بار استغفار می کنم.»

منبع:جام