پیمانی که مرحوم کوهستانی با هم حجره ای خود بست

وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ قصص/55

و (مؤمنین)هر گاه سخن لغو و بیهوده بشنوند ، از آن روی می گردانند

حکایت؛ مرحوم کوهستانی می فرمود : زمانیکه وارد دنیای طلبگی شدم، چند سالی از آن دوران را با طلبه ای اردبیلی هم حجره بودیم.

ابتدا که با هم آشنا شدیم و می خواستیم با هم در حجره درس بخوانیم و زندگی کنیم بدلیل اینکه وقتمان تلف نشود و بهتر به دروس برسیم با هم تعهد کردیم که جز حرف های واجب و مستحب و حرف های مفید، حرف دیگری با همدیگر نزنیم .

ایشان می فرمودند: در طول این چند سال بسیار تلاش کردیم که به این تعهد عمل کنیم و موفق هم شدیم که به این پیمان عمل کنیم و از سخنان بیهوده پرهیز کردیم . 1

خواهی که نیاری به سوی خویش زیان را                       از گفته ناخوب نگه دار زبان را 2

پی نوشت:

1.با اقتباس و ویراست از کتاب برقله پارسایی

2.ناصر خسرو

منبع:حوزه