۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۵ : ۲۲
این اشک سختی احتضار را رفع می کند
همه ما بارها درباره سختی احتضار و نازل شدن ملک الموت بر انسان شنیده ایم و درصدد کارهایی هستیم که از این سختی بکاهد، در حالی که با قطراتی اشک می توان آن را برطرف کرد.
عقیق:یاد کردن از امام حسین (ع) به هر عملی دارای ثواب بسیار است و برکات فراوانی را شامل حال آدمی می کند، از جمله این یاد کردن ها گریستن بر مصائب حضرت اباعبدا... الحسین (ع) است که در روایت بر آن تاکید می شود.
شیخ جلیل جعفر بن قولویه در كامل از ابن خارجه روایت كرده است: روزی در خدمت امام صادق (ع) بودیم و امام حسین (ع) را یاد كرده و از او نام بردیم. حضرت صادق (ع) بسیار گریستند و ما نیز به تبع ایشان گریستیم. پس حضرت صادق (ع) فرمودند: «امام حسین علیه السّلام میفرمودند: «من كشته گریه و زاری (اشكم) هستم نام من در نزد هیچ مؤمنی برده نمیشود مگر آن كه محزون و گریان میشو.»
در روایت آمده است هیچ روزی نبود كه اسم امام حسین (ع) در نزد امام صادق (ع) برده شود و آن امام در آن روز تبسمی بر لب بیاورند. آن حضرت در تمام روز گریان و محزون بودند و میفرمودند امام حسین (ع) سبب گریه هر مؤمن است.
شیخ طوسی و شیخ مفید از ابان بن تغلب روایت كردهاند كه حضرت صادق (ع) فرمودند: «نَفَس كسی كه برای مظلومیت ما محزون است تسبیح است و اندوه و ماتم او عبادت خدا و پوشیدن اسرار ما از بیگانگان جهاد در راه خدا است.»
امام رضا (ع) در ذیل روایتی طولانی بر ریان بن شبیب فرمودند: «پـسر شبيب، اگـر مـى خـواهى براى چيزى گريه كنى، براى حسين بن على بن ابيطالب عليه السلام گريه كن كه او را ذبح كردند همان طور كه گوسفند را ذبح مى كنند و از اهل بيت او هم هيجده نفـر را با او به شهادت رساندند كه در روى زمـين مثل و مانند نداشتند؛ ...
پسر شبيب! اگر براى حسين (ع) چنان گريه كنى كه اشك هايت بر گونه هايت جارى شود خداوند همه گناهان كوچك و بزرگ ترا مى آمرزد، اندك باشد يا بسيار.»
علاوه بر این، اجر و مزد گريه برای آن حضرت (ع) بسيار عظيم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن است.
همچنین، گريه براي آن حضرت (ع) سختی های زمان احتضار را از بين می برد زيرا امام صادق (ع) به مسمع بن عبدالملک فرمودند: «آيا مصائب آن جناب (امام حسين عليه السّلام) را ياد می کنی؟»
عرض کرد: بلي والله مصائب ايشان را ياد کرده و گريه می کنم.
حضرت (ع) فرمودند: «آگاه باش که خواهی ديد در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصيت تو را می کنند که سبب روشنی چشم تو باشد.»
همچنين فرمودند: «ای مسمع! گريه بر احوالات حسين (ع) سبب مي‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد. گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين (ع) باعث راحتی در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالی که او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي‌دهند. اجر و مزد هر قطره آن اين است که شخص هميشه در بهشت منزل کند.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار، جلد 44
منتهی الامال، جلد یک
منبع:قدس
211008
شیخ جلیل جعفر بن قولویه در كامل از ابن خارجه روایت كرده است: روزی در خدمت امام صادق (ع) بودیم و امام حسین (ع) را یاد كرده و از او نام بردیم. حضرت صادق (ع) بسیار گریستند و ما نیز به تبع ایشان گریستیم. پس حضرت صادق (ع) فرمودند: «امام حسین علیه السّلام میفرمودند: «من كشته گریه و زاری (اشكم) هستم نام من در نزد هیچ مؤمنی برده نمیشود مگر آن كه محزون و گریان میشو.»
در روایت آمده است هیچ روزی نبود كه اسم امام حسین (ع) در نزد امام صادق (ع) برده شود و آن امام در آن روز تبسمی بر لب بیاورند. آن حضرت در تمام روز گریان و محزون بودند و میفرمودند امام حسین (ع) سبب گریه هر مؤمن است.
شیخ طوسی و شیخ مفید از ابان بن تغلب روایت كردهاند كه حضرت صادق (ع) فرمودند: «نَفَس كسی كه برای مظلومیت ما محزون است تسبیح است و اندوه و ماتم او عبادت خدا و پوشیدن اسرار ما از بیگانگان جهاد در راه خدا است.»
امام رضا (ع) در ذیل روایتی طولانی بر ریان بن شبیب فرمودند: «پـسر شبيب، اگـر مـى خـواهى براى چيزى گريه كنى، براى حسين بن على بن ابيطالب عليه السلام گريه كن كه او را ذبح كردند همان طور كه گوسفند را ذبح مى كنند و از اهل بيت او هم هيجده نفـر را با او به شهادت رساندند كه در روى زمـين مثل و مانند نداشتند؛ ...
پسر شبيب! اگر براى حسين (ع) چنان گريه كنى كه اشك هايت بر گونه هايت جارى شود خداوند همه گناهان كوچك و بزرگ ترا مى آمرزد، اندك باشد يا بسيار.»
علاوه بر این، اجر و مزد گريه برای آن حضرت (ع) بسيار عظيم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن است.
همچنین، گريه براي آن حضرت (ع) سختی های زمان احتضار را از بين می برد زيرا امام صادق (ع) به مسمع بن عبدالملک فرمودند: «آيا مصائب آن جناب (امام حسين عليه السّلام) را ياد می کنی؟»
عرض کرد: بلي والله مصائب ايشان را ياد کرده و گريه می کنم.
حضرت (ع) فرمودند: «آگاه باش که خواهی ديد در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصيت تو را می کنند که سبب روشنی چشم تو باشد.»
همچنين فرمودند: «ای مسمع! گريه بر احوالات حسين (ع) سبب مي‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد. گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين (ع) باعث راحتی در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالی که او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي‌دهند. اجر و مزد هر قطره آن اين است که شخص هميشه در بهشت منزل کند.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار، جلد 44
منتهی الامال، جلد یک
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
