۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۴
شمایل حضرت امیرالمومنین(ع) در آیینه روایات
عقیق: إِنَّمَا
يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ
تَطْهِيرًا
ابوحمزه میگوید:
خدمت امام محمدباقر صلوات‌الله علیه بودم که صحبت از امام بعدی شد و از آن حضرت
خواستم تا در تشخیص اینکه بعد از ایشان کدام یک از فرزندانشان حجت خدا بر خلق
خواهند بود مرا راهنمایی کنند.
حضرت
فرمودند:
هنگامی که فرزندانم جعفر و اسماعیل وارد حجره می‌شوند به سجده برو و از خداوند
بخواه تا تو را هدایت کند.
من نیز با ورود فرزندان امام سجده کردم و از خدا طلب هدایت نمودم که ناگاه در حین
سجده متوجه شدم که کف پای اسماعیل صاف است و مشکوک بودم که آیا این نقصان محسوب میشود؟!
در
همین حین بود که حضرت باقر صلوات‌الله علیه فرمودند:
برخیز که مقصود را دریافتی، و خداوند تو را به واسطهٔ ما به امامت فرزندم جعفر
هدایت کرد.
ای
ابوحمزه!
هیچ یک از ما ائمه معصومین دچار نقصان ظاهری و باطنی نیستیم و حق‌تعالی ما را
پاکیزه داشته از هر آلودگی و عیب و نقص ظاهری و باطنی.
این سطور برای رد و یا تصدیق شمائل‌های موجود از حضرات اهل‌بیت سلام‌الله علیهم
اجمعین نوشته نشده، اما تنها دلیلی که اشتیاق نوشتن را نسبت به این موضوع افزون
کرد، این بود که با جمال ظاهری حضرات معصومین، مخصوصا حضرت امیرالمومنین صلوات‌الله
علیه که شمائل‌هایی ناخوشایند و نوشته‌هایی نادرست به اسم حدیث و روایت
پیرامون آن جمال الهی منتشر شده بیشتر آشنا شویم.
پس به مناسبت عید سعید غدیر، اجمالا آنچه که در روایات اصیل و صحیح از آن جمال
دلربا ذکر شده را تبرکا بیان میکنم:
در بیان صفات ظاهری و توصیف جمال دلربای حضرت امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیه از
زبان رسول‌الله صلیاللهعلیهوآله و اهل بیت طاهرین صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین:
قامتی میانه، چشمانی دُرشت و در غایت سیاهی، صورتی چون بدر تمام ماه، بدنی تنومند، بین دو شانهٔ مبارک فراخ و استخوان‌های شانه قوی، عضلات ساعد و بازوی شریف قوی و درهم پیچیده، کف دست‌ها محکم و کمی خشن، گردن مبارک چون شمش نقره سفید، بلند پیشانی، محاسن پرپشت، رنگ محاسن و موی سر مبارک سفید «زیرا بعد از شهادت حضرت‌زهرا سلام‌الله‌علیها خضاب نمی‌کردند»٬ رنگ رخسار سفید آمیخته به سرخی، ساق پاهای استوار و محکم، شکم مبارک بسیار کوچک «چنانچه رسول‌خدا صلیاللهعلیهوآله و حضرت‌صادق صلوات‌الله‌علیه فرمودند: مَثل عَلی و مَهدی، چونان صالح است که شکمش از زهد به پشت چسبیده بود»٬ استخوان‌های محکم و درشت، بدن شریف سپید و نورانی، شجاع و چونان شیر بیشه و مهربان و لطیف و پیوسته با تبسم.
پیامبر
صلیاللهعلیهوآله فرمودند:
هر که میخواهد جمال و زیبایی یوسف، سخاوت ابراهیم، شکوه سلیمان و قدرت داوود را
بنگرد به «علي» نظر کند.
جدم عبدمناف قمربطحاء بود و علی از او و یوسف و تمام زیبا رویان زیباتر است.
و
فرمود:
«پس هر که میخواهد خدا را ببیند، نظر کند بر وجه علی بن ابیطالب»
منابع:
-اصول
کافی
-مشارق‌الانوار الیقین
-بحارالانوار
-مدینة‌المعاجز
-امالی صدوق
-شمائل امیرالمومنین صلوات‌الله علیه
-ینابیع الموده
-مناقب
اما یک نکته مهم:
با توجه به این صفات نورانی و بیان و توصیف آل‌الله از آن جمال الهی٬ و با در نظر گرفتن عصمت حضرت و اینکه معصوم باید از هر حیثی «ظاهری و باطنی» کامل باشد، چطور میشود به بعضی از شمائل‌ها و تصویرگری‌هایی که به دست دشمنان و از سر عناد کشیده شده و یا احادیث بی‌بنیاد پیرامون آن جمال‌الله یکتا اعتماد و اطمینان کرد؟!
نویسند: مجید نجفی
گزارش خطا
