۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۸ : ۰۴
حضرت
علی اکبر علیه السلام
شد
روان روح از پیکرم یا رب
می
رود میدان اکبرم یا رب
روح و ریحانم ای علی جانم
ای
همه هستم ، رفتی از دستم
دیده
بر سرو قامتت بستم
روح و ریحانم ای علی جانم
جان
به کف داری ترک سر کردی
گوییا
دیگر بر نمی گردی
روح و ریحانم ای علی جانم
میوه
قلب و جان شیرینم
لحظه
ای برگرد تا رخت بینم
روح و ریحانم ای علی جانم
میشود
خاموش محفل لیلا
آه
و واویلا از دل لیلا
روح و ریحانم ای علی جانم
ای
ز خود رَسته دل به حق بسته
من
پدر هستم قدری آهسته
روح و ریحانم ای علی جانم
گریه
کن ای چشم ناله کن ای دل
یک
تنِ تنها این همه قاتل
روح و ریحانم ای علی جانم
تو
روی میدان من به همراهت
گریه
از بهر عمر کوتاهت
روح و ریحانم ای علی جانم
........................................................
حضرت
علی اکبر علیه السلام
لاله
ی پرپر من، بهترین یاور من
ای
علی اکبر من
میوه
ی دل، نور عینم دیده بگشا، من حسینم
ای علی جان ای علی جان
زخم
تو بر دل من داغ تو مشکل من
قاتلت
قاتل من
ای
شهیدم ای امیدم تو فتادی من خمیدم
ای علی جان ای علی جان
تن
بریده بریده فرقت از هم دریده
مرغ
روحت پریده
هست
و بودم، بود و هستم تو فتادی، من شکستم
ای علی جان ای علی جان
ای
چراغ شب من سوز تاب و تب من
لب
بِنِه بر لب من
جسم
پاکت ارباً ارباً گشته مثل قلب بابا
ای علی جان ای علی جان
ای
قرار و شکیبم بعد تو من غریبم
داغ
تو شد نصیبم
رفته
بر باد آرزویم می دهی جان پیش رویم
ای علی جان ای علی جان
در
کنارت نشینم گل ز زخمت بچینم
دست
و پا زن ببینم
دیده
بگشا از چه بستی تا ببینم زنده هستی
ای
علی جان ای علی جان
......................................
حضرت
علی اکبر علیه السلام
هر
زخم تو در راز و نیاز است علی جان
برخیز
که هنگام نماز است علی جان
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
این
فرقه که بر دعوت من نامه نوشتند
در
پیش دوچشمم پسرم را زچه کشتند
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
شرمنده
ام از تو که به تو آب ندادم
لب
بر دو لب خشک تو با گریه نهادم
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
با
زمزمه ی العطشت حاصل من سوخت
من
بر تو و عباس به حال دل من سوخت
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
افسوس
که جز پاره ی دل لاله ندارم
تا
روی تن غرقه به خونت بگذارم
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
مگذار
که این قوم به من راه ببندند
بر
گریه ی من بر سر نعش تو بخندند
ای لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر
تو
سوره ی نوری ز چه رو نقش زمینی
از
چیست که دیگر به کنارم ننشینی
ای
لاله ی پرپر، مظلوم علی اکبر