۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۷ : ۰۵
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه، میا کوفه، که لیلا بی پسر گردد
میا
کوفه، میا کوفه، که زینب خون جگر گردد
میا
کوفه که می ترسم سکینه بی پدر گردد
شود
آواره در صحرا میا کوفه، میا کوفه
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه که از تن، دست عباسّت جدا گردد
میا
کوفه که اصغر، بر سر دستت فدا گردد
میا
کوفه که حقّت با دم خنجر ادا گردد
به
جان زینبت مولا! میا کوفه، میا کوفه
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه که افتد بر زمین دوشاخه ی یاست
رسد
تیر از کمانِ حرمله برچشم عبّاست
فتد
در علقمه با چشم خونین اشجع النّاست
لب
تشنه، لب دریا، میا کوفه، میا کوفه
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه که از سم ستوران توتیا گردی
میا
کوفه که صدپاره زشمشیر جفا گردی
از
آن ترسم که فردا با لب عطشان فدا گردی
ببین
احوال مسلم را میا کوفه، میا کوفه
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه که کوفه می شود آماده بر جنگت
میا
کوفه که گرگان می زنند از هر طرف چنگت
میا
کوفه که می بینم زنند از بام ها سنگت
فغان
از این غم عظمی میا کوفه، میا کوفه
حسین،
ای یوسف زهرا میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
میا
کوفه که هفتاد و دو لاله در چمن داری
میا
کوفه که چون قاسم، گل ناز از حَسن داری
میا
کوفه که میبینم زخاک و خون کفن داری
به
صحرا و بیابانها میا کوفه، میاکوفه
حسین،
ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه
امان
از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه
* * * * * * * * * * *
یوسف زهرا حسین ، جان به فدایت
خون گلویم نثار خاک پایت
اول قتیلم ، نجل عقیلم
یا ثاره الله وبن ثاره
کسی به کوفه نشد یاور مسلم
سنگ جفا ریختند بر سر مسلم
کنم دعایت زنم صدایت
یا ثاره الله وبن ثاره
این سر بشکسته این فرق شکسته
زیارتت میکنم با دست بسته
تویی امامم بر تو سلامم
یا ثاره الله وبن ثاره
این در دندان من این لب پاره
قتلگه من شده دارالاماره
گذشتم از جان با لب عطشان
یا ثاره الله وبن ثاره
کوچه به کوچه رود پیکر پاکم
قاتل بیدادگر کشد به خاکم
دل به تو بستم یار تو هستم
یا ثاره الله وبن ثاره
ای سر من از ازل خاک در تو
جان دو طفلم فدای اصغر تو
نگر به حالم نما حلالم
یا ثاره الله وبن ثاره
بیا بیا در کنار قتلگاهم
تا به مه عارضت فتد نگاهم
چشم انتظارم دل بی قرارم
یا ثاره الله وبن ثاره
مارا شهادت ، باشد سعادت
فرزند دلبند عقیلم
حسین را اول قتیلم
خون خداوند جلیلم
ما را شهادت باشد سعادت
زائر اول حسینم
یار امام عالیمنم
به فاطمه نور دوعینم
ما را شهادت باشد سعادت
این صورت در خون نشسته
دسته گلم فرق شکسته
جان میدهم با دست بسته
ما را شهادت باشد سعادت
سعادتم بود قیامم
ریزد اگر آتش ز بامم
فدایی راه امامم
ما را شهادت باشد سعادت
مرا غریب کوفه دیدند
پرده حرمتم دریدند
با لب تشنه سر بریدند
ما را شهادت باشد سعادت
لب تشنه ی جام ولایم
عاشق شمشیر بلایم
کوفه شده کرببلایم
ما را شهادت باشد سعادت
من دیده گریان حسینم
ذبیح عطشان حسینم
در کوفه قربان حسینم
ما را شهادت باشد سعادت
اگر این روند تثبیت شود بین هیئتها خیلی خیلی برکات دارد