کد خبر : ۶۱۱۷۵
تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۸:۴۶
پای درس اخلاق آیت الله جوادی آملی؛

اصرار قرآن کریم بر پاسداری از "حرم دل"

آیت الله جوادی آملی گفت: همانطور که بدن اعضای مختلفی دارد روح هم شئون و قوای فراوانی دارد، مهم‌ترین بخش روح دل است که اگر این دل سالم بود، سایر نیروهای ادراکی و تحریکی هم سالم هستند.
عقیق: آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در مسجد روستای احمد آباد شهرستان دماوند برگزار شد، در ادامه مباحث جلسات گذشته، اظهار داشت: همانطور که بدن اعضای مختلفی دارد و مثلاً می‌گوییم چشم مهم‌ترین عضو بدن است؛ روح هم شئون و قوای فراوانی دارد، مهم‌ترین بخش روح دل است که اگر این دل سالم بود، سایر نیروهای ادراکی و تحریکی هم سالم هستند و اگر این قلب ـ خدای ناکرده ـ سالم نبود و بیمار بود، همه شئون علمی و عملی ما آلوده خواهد بود.
وی با اشاره به خطر دشمنی شیطان بیان کرد:دشمن اصلی انسان یعنی ابلیس با دلِ ما کار دارد، چون اگر دل را تسخیر کرد، سایر قوا را نیز که در تحت حمایت همان قلب‌ هستند تسخیر خواهد کرد؛ یعنی هم بخش اندیشه را مهار می‌کند که نیروی وهم و خیال به اسارت درمی‌آید، هم بخش انگیزه را مهار می‌کند که شهوت و غضب به اسارت درمی‌آید؛ آنگاه صدر و ساقه انسان را مرض تشکیل می‌دهد.
آیت الله جوادی آملی با بیان این مطلب که "اصرار قرآن کریم بر این است که هر لحظه پاسدار حرم دل باشید"، خاطرنشان کرد: قرآن کریم فرمود مردان الهی این کعبه را کاملاً حفظ می‌کنند؛ این گناه قفل قلب است! این غرور قفل قلب است! وهم و خیال قفل علمی است، شهوت و غضب قفل عملی است، شیطان پس از ورود به دل انسان از درون در را قفل می‌کند؛ کاری که شیطان می‌کند این است که دل را اشغال می‌کند، این قلب را از درون قفل می‌کند و کلید هم به دست خودش است! لذا این است که در تمام حالات به ما فرمودند مواظب باشید؛ خاطراتتان و غذای حلالتان طیب و طاهر باشد، البته چه غذاهای علمی و چه غذاهای عملی!
وی در فراز دیگری از سخنان خود با به راهکارهای حفظ و نجات دل اشاره کرد و گفت:حفظ و نجات دل دو راه دارد: یکی راه جهاد و تلاش و کوشش است که گفت: «دیو چو بیرون رود فرشته درآید» انسان باید مجاهده کند و به هر وسیله‌ای هست این درِ قفل را باز کند. خداوند راه‌ها و کلیدهای فراوانی را در اختیار انسان قرار داده است که می‌تواند این درِ دل را باز کند و شیطان را بیرون کند، آن‌گاه طبق حرف جناب حافظ «دیو چو بیرون رود فرشته درآید».
آیت الله جوادی یادآورشد: اما گاهی فیض خداوند نصیب انسان می گردد یعنی؛ یک وقت فرشته‌ای می‌آید که با آمدنش دیو را بیرون می‌کند «دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند»، گاهی می‌بینید یک انسان در شب عاشورا، در لیلهٴ قدر و در روز عاشورا دفعتاً طوری عوض می‌شود که همه آنچه را کرده بود جبران می‌کند، این همان فرشته رحمت است که وقتی آمد تمام دیوها را بیرون می‌‌کند!


منبع:مهر
211008

ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین