۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۱ : ۰۵
گفتاری از آیت الله جوادی آملی:
حج گزاران و چگونگی دستیابی به پاداش حقیقی
حضرت رسول(ص) به ثروتمندی که موفق به حضور در مراسم حج نشده بود فرمود به کوه ابوقبیس بنگر اگر به اندازه این کوه طلای سرخ داشته باشی و آن را در راه خدا انفاق کنی هرگز به پاداش حج گزاران دست نخواهی یافت.
عقیق: آیت الله جوادی آملی در كتاب جرعه از از صهبای حج مرقوم داشت: رسول اکرم (ص) به شخص ثروتمندی که موفق به حضور در مراسم حج نشده بود فرمود: به کوه ابوقبیس بنگر اگر به اندازه این کوه طلای سرخ داشته باشی و آن را در راه خدا انفاق کنی هرگز به پاداش حج گزاران، دست نخواهی یافت.
سپس فرمود: حج گزار چون مقدمات سفر خود را آماده کند چیزی بر نمی دارد و چیزی نمی نهد مگر آنکه خداوند ده حسنه برای او ثبت و ده سیئه از او محو می کند و ده درجه او را بالا می برد. پس چون بر مرکب خود سوار شود، مرکبش گامی برنمی دارد و گامی نمی نهد مگر آنکه خداوند باز برای او چنان می کند. پس چون به گرد کعبه طواف کند از گناهان خود بیرون می آید و چون بین صفا و مروه سعی کند از گناهانش به درمی آید و چون در عرفات توقّف کند از گناهانش خارج می شود و چون در مشعرالحرام توقّف کند از گناهانش برون می آید و چون رمی جمره کند از گناهانش خارج می شود و این چنین رسول خدا (ص) یکا یک مواقف را برشمرد و فرمود: اگر حج گزار در هر یک از این مواقف درنگ کند از گناهانش بیرون می آید. آنگاه فرمود: تو کجا می توانی به پاداش حج گزار دست یابی!؟؛ «أنّی لکَ أنْ‌تَبلغَ ما یبْلُغُ الحاجُّ».
شاید مراد پیامبر گرامی (ص) از تأکید بر خروج حج گزار از گناهان خویش پس از هر یک از مناسک، بیان این نکته باشد که هر یک از این اعمال در آمرزش گناهی خاص مؤثر است و برای آمرزش آن گناه واجب شده است یا آنکه گناهان چون انباشته شود و زنگار و پرده ای بر گنهکار شود، هر یک از این مناسک موجب کاستن از ضخامت این پرده‌ها و کنار رفتن این پوشش ها از دلها می گردد.
منبع:مهر
گزارش خطا
