۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۲ : ۰۳
امام کاظم (ع) می فرمایند: «در انجیل نوشته شده: خوشا به حال کسانی که میان مردم صلح و آشتی برقرار می کنند؛ اینان در روز قیامت مقربان درگاه حق هستند.» (تحف العقول، ص 393)
امیرمومنان امام علی (ع) فرموده اند: «لازم است که شما اهل اخلاص راستین و یقین نیکو باشید؛ زیرا این دو ویژگی برترین عبادت مقربین است.» (غررالحکم، حکمت 6159)
امام صادق (ع) می فرمایند: «یکی از وحی های خداوند به داوود (ع) این بود: ای داود! همان طور که اهل تواضع مقرب ترین مردم به خدایند، متکبرین دورترین مردم از خدایند.» (کافی، ج2، ص 123)
امام صادق (ع) فرموده اند: «سه نفرند که در روز قیامت مقرب ترین آفریدگان به خدایند حتی پس از آن که کار حسابرسی مردم تمام شود؛ کسی که در حال خشم قدرتش موجب نشود که نسبت به زیردستانش ستم روا بدارد، کسی که میان دو نفر حرکت کند به اندازه جوی به یکی از آن دو نفر نزدیک نشود و کسی که حق را بگوید خواه به سودش باشد و خواه به زیانش.» (خصال، ج 1، ص 81)
پیامبر اکرم (ص) خطاب به علی (ع) فرمودند: «یا علی! وقتی بندگان نیک با کارهایشان به آفریدگارشان تقرب می جویند، تو با تعقل به او تقرب بجو تا از آنان پیشی بگیری.» (مشکات الانوار، ص 251)
لقمان به فرزندش فرمود: «فرزندم تو را به شش خصلت تشویق می کنم که هیچ یک از آنها نیست مگر این که تو را به خشنودی خداوند نزدیک می کند و از خشم او دور می سازد: 1. خدا را عبادت کنی و به او شرک نورزی. 2. به تقدیر خداوند خوشایند باشد یا نباشد، خشنود باشی. 3. دوستی ها و دشمنی هایت برای خدا باشد. 4. برای مردم همان چیزی را بپسندی که برای خود می پسندی و برای آنان چیزی که برای خود نمی پسندی، نپسندی. 5. خشمت را فروخوری و به کسی که به تو بدی کرده، نیکی کنی. 6. هوای نفس را رها کنی و با عوامل هلاکت بار خویش بستیزی.» (بحارالانوار، ج 75، ص 457)
امام زین العابدین (ع) می فرمایند: «مقرب ترین شما به خداوند خوش اخلاق ترین شماست.» (کافی، ج 8، ص 69)
امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «نزدیک ترین بندگان به خداوند کسی است که بیش از دیگران حق را هر چند که حق به زیانش باشد، می گوید و بیش از دیگران به حق عمل می کند، هر چند که حق بر خلاف میلش باشد.» (غررالحکم، حکمت 3243)
ایشان همچنین می فرمایند: «مقرب ترین انسان ها به خداوند کسی است که ایمان نیکوتری دارد.» (غررالحکم، حکمت 3193)
پی نوشت:
برگرفته از شرح موضوعی قرآن کریم، محمد علی دولت
منبع:شبستان