ذکر خدا، رمز مقاومت رزمنده ها

عقیق

وی در ادامه افزود: لورفتگی عملیات کربلای 4 در تاریخ ما داستان سیاسی دارد. که اطلاعات این عملیات را آمریکایی‌ها برای اولین اطلاعات بدست آورده خود در جنگ در اختیار عراق قرار دادند.

شریفیان گفت: زمانی که کربلای 4 اتفاق افتاد عراقی‌ها جشن گرفتند و صدام را به عربستان دعوت کردند که صدام چکمه پوشید و با غرور وارد خانه خدا شد. و امروز می بینیم که صدام سرافراز است یا شهدای ما؟ قطعا شهدای ما و امروز نیز دنیا شهدا ما را نماد اعتقاد، مردانگی، آزادگی، ایستادگی می‌دانند و راه حق و باطل اینگونه است که شناخته می‌شود و این است که امروز برگ برنده ما است که می‌توانیم پای میز مذاکره برویم و مذاکره کنیم اینها همه از برکات این جنگ است.

صفاری یکی دیگر از غواصان کربلای 4 در باره شب عملیات اینگونه بیان کرد: احساسی شب عملیات در جمع دوستان بود و از حس وحالشان، مناجاتشان، اشک ریختن هایشان دقیقا مشخص بود که شهید می شوند.

 وی برای نمونه به دو نفر از همسنگرهای خود اشاره کرد و بیان داشت: در شب عملیات شهادت را می شد در چشم های آنها دید و از خدا هم می خواستند. در حین عملیات هر دو آنها به درجه رفیع شهادت رسیدند.

صفاری در ادامه اضافه نمود: تمام محاسبات برای انجام عملیات انجام شده بود تا حتی ساعت و زمان دقیق حرکت که چه زمانی حرکت کنیم تا آب در حالت مد باشد تا به مشکل نخوریم و حرکت آب در خلاف مسیر حرکت ما نباشد.

این رزمنده غواص خاطرنشان کرد: که تنها چیزی که توانست بچه ها را در برابر سردی آب، آموزش، چهار-پنج کیلومتر پازدن، گرفتگی‌های عضلات بدن و پاها و دیگر مشکلاتی که بود خم به ابرو نیاورند «الا بذکر الله تطمئن القلوب» بود؛ که حتی بعضی از بچه‌ها در تاریکی در آب جایی که اگر انگشتان دست را جلوی صورت می گرفتیم نمی توانستیم آن را ببینیم، ذکر می گفتند و این رمزی بود که بچه ها را در مقابل تمام سختی ها نگه داشته بود.

منبع:فارس