۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۶ : ۲۰
شوخی و خنده در کلام معصومین(ع)
امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمنى نباشد که در او دعابت نیست، گفتم: دعابت چیست؟ فرمود: مزاح
عقیق:10 حدیث و روایت زیر از امامان معصوم (ع) بیانگر جایگاه و محدوده شادی، خنده و شوخی در میان مسلمانان است.
۱- از معمر بن خلاد، گوید: از ابو الحسن (ع) پرسیدم و گفتم: قربانت! مردى با جمعى است و سخنى به میان آرند و شوخى کنند و بخندند؟
فرمود: باکى ندارد تا که نباشد، من گمان کردم مقصود او دشنام است و هرزه گوئى، سپس فرمود: عرب بیابانى نزد رسول خدا (ص) مى آمد و چیزى به عنوان هدیه تقدیم او مى کرد و همان جا مى گفت: بهاى هدیه ما را بده، و رسول خدا (ص) مى خندید، و چون غمگین مى شد، مى فرمود: آن عرب بیابانى چه کرد؟ کاش نزد ما مى آمد.
۲- از فضل بن أبى قره، از امام صادق (ع) فرمود:بدون عکس
مؤمنى نباشد که در او دعابت نیست، گفتم: دعابت چیست؟
فرمود: مزاح.
۳- از یونس شیبانى، گوید: امام صادق (ع) فرمود:
چگونه با یک دیگر شوخى مى کنید؟ گفتم: اندکى؟ فرمود:
مکنید (یعنى با یک دیگر کم شوخى و خوشمزگى مکنید) زیرا شوخى از خوش خلقى است و تو به وسیله آن برادرت را شاد مى کنى و هر آینه رسول خدا (ص) با مردى شوخى مى کرد، مى خواست او را شاد کند.
۴- از عبد اللَّه بن محمد جعفى، گوید: شنیدم امام باقر (ع) مى فرمود:
راستى خدا عز و جل دوست دارد کسى را که در میان جمع، شوخى و خوشمزگى مى کند، بى آنکه فحش دهد و هرزه درائى کند.
۵- از امام صادق (ع) فرمود:
خنده مؤمن، تبسّم است.
۶- امام صادق (ع) فرمود:
خنده بسیار، دل را بمیراند.
و فرمود: بسیار خندیدن دین را آب کند چنانچه که آب نمک را بساید.
۷- امام صادق (ع) فرمود:
راستى از نادانى است خنده بى مورد، گوید: بارها مى فرمود:
خنده دندان نما مده، تو که کارهاى رسوا کردى، از بلاى شبگرد آسوده مباد آنکه بدکردار است.
۸- امام صادق (ع) فرمود:
مبادا شوخى کنید که آبرو را مى برد.
۹- امام صادق (ع) فرمود:
هر گاه مردى را دوست دارى، با او شوخى و ستیزه مکن.
۱۰- امام صادق (ع) فرمود:
خنده قهقهه از شیطان است.
پی نوشت:
أصول الکافی / ترجمه کمره اى، ج۶، ص: ۵۶۹ .
منبع : افکار نیوز
211008
۱- از معمر بن خلاد، گوید: از ابو الحسن (ع) پرسیدم و گفتم: قربانت! مردى با جمعى است و سخنى به میان آرند و شوخى کنند و بخندند؟
فرمود: باکى ندارد تا که نباشد، من گمان کردم مقصود او دشنام است و هرزه گوئى، سپس فرمود: عرب بیابانى نزد رسول خدا (ص) مى آمد و چیزى به عنوان هدیه تقدیم او مى کرد و همان جا مى گفت: بهاى هدیه ما را بده، و رسول خدا (ص) مى خندید، و چون غمگین مى شد، مى فرمود: آن عرب بیابانى چه کرد؟ کاش نزد ما مى آمد.
۲- از فضل بن أبى قره، از امام صادق (ع) فرمود:بدون عکس
مؤمنى نباشد که در او دعابت نیست، گفتم: دعابت چیست؟
فرمود: مزاح.
۳- از یونس شیبانى، گوید: امام صادق (ع) فرمود:
چگونه با یک دیگر شوخى مى کنید؟ گفتم: اندکى؟ فرمود:
مکنید (یعنى با یک دیگر کم شوخى و خوشمزگى مکنید) زیرا شوخى از خوش خلقى است و تو به وسیله آن برادرت را شاد مى کنى و هر آینه رسول خدا (ص) با مردى شوخى مى کرد، مى خواست او را شاد کند.
۴- از عبد اللَّه بن محمد جعفى، گوید: شنیدم امام باقر (ع) مى فرمود:
راستى خدا عز و جل دوست دارد کسى را که در میان جمع، شوخى و خوشمزگى مى کند، بى آنکه فحش دهد و هرزه درائى کند.
۵- از امام صادق (ع) فرمود:
خنده مؤمن، تبسّم است.
۶- امام صادق (ع) فرمود:
خنده بسیار، دل را بمیراند.
و فرمود: بسیار خندیدن دین را آب کند چنانچه که آب نمک را بساید.
۷- امام صادق (ع) فرمود:
راستى از نادانى است خنده بى مورد، گوید: بارها مى فرمود:
خنده دندان نما مده، تو که کارهاى رسوا کردى، از بلاى شبگرد آسوده مباد آنکه بدکردار است.
۸- امام صادق (ع) فرمود:
مبادا شوخى کنید که آبرو را مى برد.
۹- امام صادق (ع) فرمود:
هر گاه مردى را دوست دارى، با او شوخى و ستیزه مکن.
۱۰- امام صادق (ع) فرمود:
خنده قهقهه از شیطان است.
پی نوشت:
أصول الکافی / ترجمه کمره اى، ج۶، ص: ۵۶۹ .
منبع : افکار نیوز
211008
گزارش خطا
