صراط دنیا همان امامی است که طاعت او واجب است.
عقیق:معیت قرآن و عترت که بر آن اتفاق نظر هست، حقیقتی است که طبق مراتب وجود خارجی درجاتی دارد.پس وجود طبیعی آن با کثرت و تعدد همراه است. (قرآن وجودی دارد و عترت وجود دیگر) همچنین است در عالم مثال، با این تفاوت که در عالم مثال تزاحم مادی و تطارد عینی نیست و مرتبه سوم وجود آن دو در عالم عقل و تجرد محض است که با وحدت همراه است (قرآن و عترت بیش از یک وجود ندارد)، هرچند بر پایه ی تجزیه و تحلیل مفهومی یا ماهوی تغایر همچنان هست(در ذهن دو وجود جداگانه برای آنها می توان تصور کرد.)
شاید درسخن حضرت صادق(ع) نشانی از همین مطلب باشد که در پاسخ پرسش مفضل بن عمر درباره صراط فرمود:
صراط راهی است به سوی شناخت خداوند بزرگ و آن دوتاست: راهی در دنیا و راهی در آخرت؛ صراط دنیا همان امامی است که طاعت او واجب است هر کس در دنیا او را بشناسد و از هدایت او سود برد، از راهی گذشته است که گذرگاه جهنم در آخرت است و کسی که در دنیا او را نشناسد، گام هایش در صراط در آخرت می لغزد و در دوزخ جا می گیرد.۱
پی نوشت ها:
۱- بحار الانوار،ج۸،ص۱۱.
۲- قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)،ص۳۶.
منبع:افکار
211008
