۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۰۴
آیا کسی امام زمان را پیش از غیبت دیده است؟
او پیشانی درخشان، چهره ای نورانی، چشمانی براق، کتف های سبز، زانوهایی برگشته، خالی بر گونه راست و گیسوانی مجعد داشت.
عقیق: افراد زیادی امام زمان (عج) را پیش از غیبت آن حضرت (عج) دیده اند. این عده به حدی زیاد هستند که مرحوم سیدهاشم بحرانی را واداشت تا کتابی در این باره به نام «تبصره الولی فیمن رای القائم المهدی (عج)» بنگارد.حکمیه دختر امام جواد (ع) و عمه امام حسن عسکری (ع) در نیمه شعبان سال 255 هجری در خانه امام (ع) بود و هنگام تولد حضرت مهدی (ع) حضور داشت و چشمش به جمال دلربای او افتاد.
احمدبن اسحاق می گوید: روزی به خدمت امام عسکری (ع) رسیدم، قصد داشتم از جانشینش بپرسم. آن حضرت (ع) پیش از آنکه در این باره ازا و سوال کنم فرمودند: «احمدبن اسحاق! خداوند متعال از هنگامی که آدم را آفرید تا روز قیامت، هرگز زمین را از حجت الهی خالی نگذاشته و نمی گذارد. به برکت وجود مقدس امام و حجت است که بلاها از زمین بیرون می رود و باران می بارد...»
احمدبن اسحاق می گوید: عرض کردم: یابن رسو الله! امام و جانشین شما کیست؟ آن حضرت (ع) داخل اتاق شدند سپس در حالی که کودک سه ساله ای را که همانند ماه شب چهارده بود و او را بر شانه گرفته بود، خارج شد و فرمود: «احمد! تو اگر نزد خدا و امامان گرامی نبودی، هرگز فرزندم را به تو نشان نمی دادم.»
یعقوب بن منقوش هم می گوید: خدمت ابومحمد حسن بن علی عسکری (ع) رسیدم. آن حضرت (ع) بر سکوی خانه نشسته بود و در سمت راست وی اتاقی بود که پرده ای آن را پوشانده بود. به حضرت (ع) عرض کردم: مولای من! وارث امامت شما کیست؟ امام (ع) فرمودند: «پرده را کنار بزن.» یعقوب بن منقوش می گوید: آن را کنار زدم نوجوانی به قامت پنج وجب که حدود هشت یا 10 سال بود بیرون آمد. او پیشانی درخشان، چهره ای نورانی، چشمانی براق، کتف های سبز، زانوهایی برگشته، خالی بر گونه راست و گیسوانی مجعد داشت. کودک آمد و روی زانوی ابومحمد نشست. آن حضرت (ع) فرمودند: «این پیشوا و امام شما است.»
همچنین، نسیم، ماریه و ابوغانم از خدمتکاران امام حسن عسکری (ع)، ابوعلی خیزرانی، حسن بن منذر، معایه بن حکیم، کامل بن ابراهیم و سعد بن عبدالله اشعری نیز امام مهدی (عج) را در دوران کودکی دیده اند.
امام حسن عسکری (ع) در یکی از روزهای ملاقات با مردم فرزند خود ا به چهل نفر که به دیدارشان آمده بودند، نشان دادند.
پی نوشت ها:
بحارالانوار، ج 51
کمال الدین، ج 2
الغیبه
بامداد بشریت
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
