۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۴ : ۰۵
جمعى از دانشمندان بزرگ شيعه بر اين تفسير اعتماد ورزيده و به درستى انتساب آن به امام ابومحمد (ع) اعتقاد دارند، از قبيل:
1- شيخ صدوق در من لا يحضره الفقيه.
2- شيخ طبرسى در احتجاج.
3- محقق كركى در اجازه نامه به صفی الدین.
4- شهيد ثانى در منية المريد.
5- محمد تقى مجلسى در شرح المشيخه .
6- ابن شهر اشوب در مناقب.
7- محقق بزرگ، آغا بزرگ تهرانى در الذریعه.
اين بزرگان هيچ ترديدى در نسبت اين تفسير به امام (ع) نكرده و به صورت ارسال مسلم، نسبت آن را به امام پذيرفتهاند.
علامه مجلسى در بحارالانوار ج1 آورده است: مقدار زيادى از آن را نقل كرده است، مجلسى (رضوان الله عليه) درباره آن تفسير فرموده: تفسير امام از كتب معروفه است كه صدوق عليه الرحمه بر آن اعتماد كرده و از آن نقل نموده است، هر چند كه بعضى از محدثين در آن طعن و اشكال كردهاند، ليكن صدوق داناتر و به زمان كتاب نزديكتر از طعن كنندگان است، اكثر علما بدون غمز از آن كتاب نقل كردهاند.
مثلا مرحوم "شيخ آقا بزرگ تهرانى" در الذريعه: ج 4، ص 285 درباره آن فرمود: تفسير عسكرى كه آن را امام ابو محمد حسن عسكرى (ع) املاء كرده است و آن بروايت شيخ ابى جعفر محمد بن على بن بابويه صدوق است.
پی نوشت:
1.تفسیر فاتحة الکتاب از امام حسن عسکری علیه السّلام و پژوهشی پیرامون آن،ص 75
کدخبرنگار:212006