جمعى از دانشمندان بزرگ شيعه بر اين تفسير اعتماد ورزيده و به درستى انتساب آن به امام ابومحمد (ع) اعتقاد دارند، از قبيل:

1- شيخ صدوق در من لا يحضره الفقيه.

2- شيخ طبرسى در احتجاج.

3- محقق كركى در اجازه نامه به صفی الدین.

4- شهيد ثانى در منية المريد.

5- محمد تقى مجلسى در شرح المشيخه .

6- ابن شهر اشوب در مناقب.

7- محقق بزرگ، آغا بزرگ تهرانى در الذریعه.

اين بزرگان هيچ ترديدى در نسبت اين تفسير به امام (ع) نكرده و به صورت ارسال مسلم، نسبت آن را به امام پذيرفته‏اند.

علامه مجلسى در بحارالانوار ج1 آورده است: مقدار زيادى از آن را نقل كرده است، مجلسى (رضوان الله عليه) درباره آن تفسير فرموده: تفسير امام از كتب معروفه است كه صدوق عليه الرحمه بر آن اعتماد كرده و از آن نقل نموده است، هر چند كه بعضى از محدثين در آن طعن و اشكال كرده‏اند، ليكن صدوق داناتر و به زمان كتاب نزديكتر از طعن كنندگان است، اكثر علما بدون غمز از آن كتاب نقل كرده‏اند.

مثلا مرحوم "شيخ آقا بزرگ تهرانى" در الذريعه: ج 4، ص 285 درباره آن فرمود: تفسير عسكرى كه آن را امام ابو محمد حسن عسكرى (ع) املاء كرده است و آن بروايت شيخ ابى جعفر محمد بن على بن بابويه صدوق است.

 پی نوشت:

1.تفسیر فاتحة الکتاب از امام حسن عسکری علیه السّلام و پژوهشی پیرامون آن،ص 75

کدخبرنگار:212006