وبلاگستان/کفر است اگر ربیع، یاد اربعین نکنیم!

عقیق: اگر نبود ایستادگی و مقاومت عقیله بنی هاشم، هرگز بعد از آن همه غم و عزا به ربیع الاول نمی رسیدیم. حتما تبریک دارد ماهی که در آن میلاد آخرین رسول خدا واقع شده، لیکن همین جشن و سرور نیز از برکت پایداری خانم زینب (س) است. شیرزنی که خود به اسارت رفت، اما اجازه نداد آدم و آدمیت اسیر ستم شود. «ما رایت الا جمیلا» یعنی «مقاومت همیشه جواب می دهد». «ان مع العسر یسرا» یعنی از پس هر عاشورایی، به شرط پایمردی، ربیعی در کار است. باری یکی از اساتید گفته بود؛ «ولو اندازه ۲ خط هم که شده، همیشه در آستانه ربیع الاول، هوای این ماه را داشته باش… و در این اشاره، تشکر کن از عمه سادات».

در رکاب زینب، هنوز جوانمردی، درس مردانگی می آموزد؛ هنوز! باز هم عمه سادات، زودتر از خود، ما را به جشن ربیع الاول رسانده است. زینب است دیگر! سرور و سالار مردانگی! قبله قبیله جوانمردی! فرمانده کاروان دلاوری! شیرزنی که بی شمشیر، زنده به گور کرد یزید و یزیدیان را، در حالی که اسیر بود!

معجر زینب، همچنان معجزه عاشوراست… و با چنین خواهری، وداع کرد حسین. کفر است اگر ربیع الاول، یاد این خواهر و برادر نکنیم. کفر است اگر ربیع، یاد اربعین نکنیم.

من ربیع الاول را دوست دارم… رازی است در این ماه. به ۲۰ روز نکشیده، «رحمه للعالمین» را دوباره به عالم برمی گرداند. سلام رسول خدا، سلام بر محمد (ص)… اما سلام رسول خون خدا، سلام بر زینب (س). من ربیع الاول را دوست دارم… چرا که «بهار» است و کربلا، «ضریح جدید» می خواهد… حالاحالاها عالمی داریم با خون حسین… من ربیع الاول را دوست دارم… هم بهار عاشوراست، هم ربیع الاربعین…