۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۲۱
خرافه زدایی و جهل ستیزی رهاورد سبک زندگیِ حسینی
ما در بسیاری از موارد فقط در زبان و حرف عاشق امام (ع) هستیم و به بهانه عزاداری و بزرگداشت ایشان در مراسم عزاداری، کارهایی خرافی انجام می دهیم در حالی که ایشان برای خرافه زدایی و جهل ستیزی از سبک زندگی قیام کردند.
عقیق:«امام حسین (ع) قیام کرده اند و خونشان یک تبر تیز صیقلی ساخته تا با استفاده از این تبر زنجیر خرافه و جهل و تقلید را از دست و پای عقل و اندیشه آدمی باز کند»؛ این جملات بخشی از گفتگوی شبستان با محمد الله اکبری، عضو پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی است که مشروح آن درباره سبک زندگی حسینی از نظرتان می گذرد:سبک زندگی حسینی از نظر هدف و روش دارای چه ویژگی هایی است که آن را نسبت به دیگر سبک های زندگی دارای دامنه اثرگذاری تاریخی کرده است؟
در اسلام نزد عقل و شرع، انسان موجودی است دارای غرایز مختلف و دارای درک، عقل و شعور و با توجه به اینکه غرایز مختلف دارد زمینه های لغزش هم برایش فراهم است، از این جهت خداوند پیغمبران و امامان را فرستاده تا انسان ها را در مواقع مورد نیاز راهنمایی کنند.
رسالت پیامبران و دعوت و راهنمایی انسان باعث می شود سعادت هر دو جهان شامل حال انسان شود، این سعادت هم از راه هدایت به دست می آید و هدایت انسان ها برای این بوده تا از خرافه های جهل و تردید آزاد شویم.
انسان به دلیل پیروی از هوا و هوس خود و تن پروری که دارد درپی لذت های نفسانی می رود. اندیشه، خرد و عمل خود را نیز درگیر جهل، تردید، خرافه و کفر می کند و معجزه بزرگ پیامبر (ص) هم باز کردن همین زنجیر از اندیشه و خرد انسان است.
رسالت ائمه معصوم (ع) و اولیای خدا هم جدای از رسالت پیغمبران نیست وظیفه اصلی امام رسالت جدش است، بعد از رحلت پیامبر (ص) طولی نکشید حکومت دست بنی امیه افتاد و آنها با تبلیغ جهل گرایی و خرافه ها دوباره زنجیره جهل را بر دست و پای مسلمانان بستند.
امام حسین (ع) دیدند جز با یک حرکت سنگین و خونین نمی توانند این زنجیر جهل و خرافه را از دست و پای مسلمانان باز کنند، لذا در راستای تحقق بخشیدن به همان حرکت پیامبر (ص) برای باز کردن این زنجیرها از اندیشه و عقل انسان ها آماده شد.
بنی امیه با تبلیغات زیاد و بهره گیری و تحریف در برخی آیات قرآن که شائبه جبرگرایی داشت برای خودشان یک تقدس دروغین ساختند و خودشان را برابر با دین گرفتند، تا حدی این خواسته شان را در جامعه تبلیغ کردند که توانستند آن را در بین مردم جا بیندازند.
به همین دلیل هر کس علیه آنها شورش و قیام می کرد او را خارج از دین می نامیدند و تنها از خاندان پیامبر (ص) ساخته بود تا علیه آنها قیام کند و حتی اگر آنها او را به خروج از دین و حکومت متهم کنند و بقیه مسلمانان آن را نپذیرند و زیر بار ظلم آنها نروند.
اینکه ما در زندگی امام حسین (ع) می بینیم که روش، منش، اندیشه و عمل مطابق با شرع و عقل است و اگر بخواهیم برخی از کارهای ایشان را شماره کنیم، می بینیم که ایشان به حکم عقل، شرع و قرآن کفرستیز، جهل ستیز بوده اند.
سبک زندگی حسینی از نظر ترسیم روابط صحیح خانوادگی و اجتماعی در فراز و فرودهای زندگی چه وجوه ممیزه ای دارد؟
امام حسین(ع) مردی همسردار، مردم دوست و اهل مدارا بودند به اصطلاح تا آن حد که سنگ را از جلوی مردم بر می داشتند تا کسی آسیب نبیند. در روایت ها آمده اگر ایشان برای ملاقات از مریضی می رفتند دیدار را کوتاه می کردند تا فرد بیمار از این ملاقات دچار خستگی نشود.
رفتارشان به گونه ای بود که به همسایگان و همشهری هایشان آزار و اذیتی نرساند، مراقب بودند تا بر مبنای شرع عمل کنند و امر منکری را هم انجام نمی دادند. از مال خود به فقیر، در راه مانده و نیازمند و ورشکسته کمک می کردند و به گونه ای این کار را می کنند که آبروی آن فرد حفظ شود و دیگران نفهمند که امام (ع) به او کمک کرده است و خلاصه کلام کاری که انجام می دهند به تعبیر قرآن عمل صالح است و عملی از سوی قرآن ثواب دارد که مطابق با عقل و شرع انجام پذیرد.
آیا این سبک برای امروز نیز کاربرد دارد یا سبکی آرمانی است که بشر حتی توان نزدیک شدن به آن را نیز ندارد؟
ما امروزه که مدعی پیروی از امام حسین (ع) و عاشق ایشان هستیم، وقتی به اخلاق و رفتار حاکم در جامعه مان نگاه می کنیم می بینیم در بسیاری از موارد فقط در زبان و حرف عاشق امام (ع) هستیم و به بهانه عزاداری و بزرگداشت او در مراسم عزاداری کارهایی خرافی انجام می دهیم اما امام حسین(ع) از جلوی رهگذران سنگ را کنار می زنند تا کسی آسیب نبیند ولی ما به بهانه بزرگداشت ایشان راه رهگذران را می بندیم و صف های زیادی درست می کنیم یا صدای طبل ما گوش سالم و بیمار را چنان می آزارد که باید قرص اعصاب بخورد در حالی که امام حسین (ع) با همسایه ها و همشهریانش سروکار دارد چنان با متانت و وقار صحبت می کند که کسی از او آزار و اذیت نبیند.
در زندگی امام حسین (ع) دروغ یک گناه کبیره است و انسان را از عدالت می اندازد و وقتی ما جامعه امروز خودمان را می بینیم که دروغ امری رایج است و حتی در همین مراسم های روضه که برای امام حسین (ع) برگزار می کنیم بعضا دروغ می سازیم و به امام (ع) و خانواده ایشان نسبت می دهیم!
این در حالی است که امام حسین (ع) قیام کرده اند و خونشان یک تبر تیز صیقلی ساخته تا با استفاده از این تبر زنجیر خرافه و جهل و تقلید را از دست و پای عقل و اندیشه آدمی باز کند ولی ما به بهانه عزاداری آن حضرت (ع) صدها خرافه و جهل ساخته و به خورد مردم می دهیم.
منبع:شبستان
گزارش خطا
