۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۲ : ۱۵
علائم و نشانههای اهل بهشت چیست؟
در قرآن و روایات، نشانههای زیادی برای مؤمنان، پرهیزکاران و اهل بهشت، ذکر شده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم.
عقیق:در قرآن و روایات، نشانههای زیادی برای مؤمنان، پرهیزکاران و اهل بهشت، ذکر شده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم.
1. ایمان، هجرت و جهاد:
«الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»؛
کسانی که ایمان آورده و به خاطر خدا هجرت کرده و در راه او با اموال و جان خود، جهاد کردند، مقام بزرگی در نزد خدا دارند و پیروز و رستگارند.
2. اطاعت از خدا و پیامبر:
«وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»؛
کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت می‌‌کنند و از خدا ترس و خشیت دارند و پرهیزکارند، اهل رستگاری‌‌‌اند.
3. ترس از خدا، توکل، اقامه نماز و انقاق:
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلىَ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لهَّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیم»؛
مؤمنان، تنها کسانى هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان می‌گردد و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مىشود، ایمانشان فزون‌تر مىگردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. آنها که نماز را برپا مىدارند و از آنچه به آنها روزى دادهایم، انفاق مىکنند. آرى ، مؤمنان حقیقى آنها هستند، براى آنان درجاتى مهم نزد پروردگارشان است و براى آنها، آمرزش و روزى بىنقص و عیب است.
4. امانت‌داری و تعهد به پیمان:
«وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُون»؛
مؤمنان کسانی هستند که امانت‌‌ها و عهد و پیمانشان را مراعات می‌‌کنند.
5. وحدانیت و تقید به حدود الهی:
«وَ الَّذینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُون»؛
کسانی که غیر از خدا، کسی را عبادت نمیکنند و انسان‌‌هایی را که خدا خونشان را محترم شمرده، نمی‌کشند و زنا نمیکنند.
منبع:روضه
1. ایمان، هجرت و جهاد:
«الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»؛
کسانی که ایمان آورده و به خاطر خدا هجرت کرده و در راه او با اموال و جان خود، جهاد کردند، مقام بزرگی در نزد خدا دارند و پیروز و رستگارند.
2. اطاعت از خدا و پیامبر:
«وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ»؛
کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت می‌‌کنند و از خدا ترس و خشیت دارند و پرهیزکارند، اهل رستگاری‌‌‌اند.
3. ترس از خدا، توکل، اقامه نماز و انقاق:
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلىَ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لهَّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیم»؛
مؤمنان، تنها کسانى هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان می‌گردد و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مىشود، ایمانشان فزون‌تر مىگردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. آنها که نماز را برپا مىدارند و از آنچه به آنها روزى دادهایم، انفاق مىکنند. آرى ، مؤمنان حقیقى آنها هستند، براى آنان درجاتى مهم نزد پروردگارشان است و براى آنها، آمرزش و روزى بىنقص و عیب است.
4. امانت‌داری و تعهد به پیمان:
«وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُون»؛
مؤمنان کسانی هستند که امانت‌‌ها و عهد و پیمانشان را مراعات می‌‌کنند.
5. وحدانیت و تقید به حدود الهی:
«وَ الَّذینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُون»؛
کسانی که غیر از خدا، کسی را عبادت نمیکنند و انسان‌‌هایی را که خدا خونشان را محترم شمرده، نمی‌کشند و زنا نمیکنند.
منبع:روضه
گزارش خطا
