نسبت اعمال اختیاری انسان به خداوند

عقیق:انسان در هر مسأله هم كه خود را به ندانستن بزند، نمى ‏تواند در اين مسأله تجاهل كند كه در تصميم‏گيرى نسبت به يكى از دو طرف يك كار (انجام يا ترك) با قدرتى كه خداوند به او سپرده است، داراى اختيار است. كار او از يك جهت به خدا نسبت داده مى‏ شود، و از جهتى ديگر در همان وقت به خودش نسبت داده مى ‏شود. نسبت به خدا داده مى ‏شود از آن جهت كه با قدرت و توانى انجام مى ‏دهد كه از سوى خدا به او داده شده است و به خودش نسبت داده مى‏ شود، چون با اختيار خود يكى از دو كار را برگزيده است. به همين خاطر از اهل بيت عليهم السلام نقل شده است كه: «لا جبر ولا تفويض، ولكن امرٌ بين الأمرين»، نه جبر است نه تفويض، بلكه امرى ميان اين دو تاست.

پی نوشت:

سيماى عقائد شيعه، ص69.

منبع:افکار

211008