۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۲ : ۱۷
بزرگاني كه در بقيع مدفون هستند
علاوه بر تعدادي از ائمه اطهار (عليهم السلام) تعدادي از ياران پيامبر اسلام (ص) و اهل بيت ايشان نيز در قبرستان بقيع در مدينه منوره مدفون هستند.
عقیق: به غير از ائمه بزرگوار بقيع ( امام حسن مجتبي، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (ع) ) برخي ديگر از شخصيت هاي بزرگ جهان اسلام نيز در قبرستان بقيع دفن هستند. در «كتاب وفاء الوفاء»، قبور بزرگان بقيع را نام مى برد. از جمله:
۱ -عثمان بن مظعون، اولين مهاجرى كه از دنيا رفت و پيامبر گرامى (صلّى اللّه عليه وآله) در تشييع جنازه او شركت كرده، فرمود: طُوباكَ يا عُثمانُ لَمْ تُلْبِسْكَ الدُنْيا وَ لَمْ تَلْبَسْها خوشا به حالت كه دنيا تو را نپوشانيد و تو نيز خود را با دنيا نپوشاندى، پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه وآله) بعد از دفن وى، دستور فرمودند، سنگى را روى قبر وى قرار دهند. جالب اينكه، سنگ به قدرى بزرگ و سنگين بود كه اصحاب قادر بر حمل نبودند و شخص پيامبر (صلّى اللّه عليه وآله) با تمام قدرت كمك فرمود و بعد از تغييراتى كه در بقيع وارد شد، قبر او را از همان سنگ بزرگ شناسايى كردند. پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه و آله) با اين عمل به مردم اين درس را داد كه قبر افرادى مثل عثمان بن مظعون (كه مردى صالح و عابد و زاهد بود، تا جايى كه رسول خدا (صلّى اللّه عليه وآله) بعد از مرگش، كفن از صورتش كنار زد و صورت او را بوسيد)، بايد با عزت بماند.
۲ -فاطمه بنت اسد، مادر حضرت على (ع) زنى كه ديوار كعبه براى زايمان او شكافته شد و امدادهاى غيبى هنگام تولد فرزندش از آسمان فرود آمد، يازدهمين نفرى بود كه به رسول خدا (ص) ايمان آورد و حضرت با كلمه ((مادرم)) به او خطاب مى فرمود، زنى كه پيامبر عزيز (ص) در مرگ او گريه كرد و پيراهن خود را كفن او نمود و چهل تكبير بر او گفت، زنى كه براى دو نفر از اولياى خدا ((پيامبر اكرم(ص) و اميرالمومنين(ع) ) خدمت و مادرى كرد، زنى كه به خاطر اسلام مهاجرت نمود، زنى كه رسول اللّه(ص) بعد از دفنش با او سخن گفت كه: هل وَجَدْتَ ما وَعَد ربّكُ حقّا ((آيا به وعده هايى كه پروردگارت داده بود، دست يافتى؟) ) او هم گفت:(( بله)) زنى كه رسول اللّه(ص) قبل از دفن او، وارد قبر شد تا مكان را با بدن خود متبرك نمايد و براى مدت طولانى مناجات كرد، قبرش در پشت ديوار بقيع در كنار چهار امام واقع شده است.
۳ -سعد بن معاذ، مردى والامقام، از ياران وفادار پيامبر اكرم (ص) كه در جنگها همراه حضرت بود و گاهى مورد اصابت تير قرار مى گرفت، كسى كه رسول خدا (ص) درباره اش فرمود: ((همچون استخوان در گلوى كفارى) )، كسى كه نود هزار فرشته، در تشييع جنازه او به زمين آمدند. او از علاقه مندان مخلص على (ع) بود، در ماجراى خندق مجروح شد. رسول اكرم (ص) براى او دعا مى كرد و در تشييع جنازه او شركت نمود.
۴ -حليمه سعديه، زنى روستايى
كه در صحراى مكّه زندگى مى كرد، ولى پاك و سالم بود و توفيق شير دادن به پيامبر
(ص)، تنها نصيب او شد، زيرا دهها زن براى شير دادن حاضر شدند،
اما رسول خدا (ص) هيچ يك از سينه‌ها را به دهان نگرفت.
عبدالمطلب بسيار نگران به مسجدالحرام آمد و در كنار كعبه، با حالت پريشانى نشست،
پيرمردى حال او را پرسيد تا از ماجرا خبردار شد، بعد پيشنهاد كرد: كه من زنى سراغ
دارم بسيار خردمند و خوش بيان و زيبا و آبرومند، از فاميلى بسيار محترم، عبدالمطلب
به سراغ پدر آن بانو رفت و بعد از گفتگوهايى، اين بانو، دايه آخرين پيامبر آسمانى
شد، بعد از دو سال كودك را به مكّه آورد ولى بازهم براى مدت سه سال ديگر، رسول
اكرم (ص) در دامن اين بانو زندگى و رشد كرد.
در كتاب ((مرآت الحرمين) ) نقل شده كه بيش از ده هزار
نفر از اصحاب و تابعين در بقيع دفن شده اند.
۵ -عباس عموى پيامبر اكرم(ص)، كه مسئول آب رسانى به زائران كعبه و مورد احترام عموم بود، تا آنجا كه خليفه دوم در قحط سالى، براى طلب باران، خدا را به مقام عباس سوگند داد. و اشعارى كه در مدح پيامبر گرامى (ص) سرود، معروف است، عباس و حمزه از عموهاى عالى مقام پيامبر اكرم (ص) هستند بگذريم كه قرنى بعد، دودمان او (بنى العبّاس) كه حاكم بر مسلمين شدند به ذريّه و اهل بيت پيامبر(ص) امام باقر تا امام عسگرى (ع) چه ظلمها كردند كه در پيش بينى‌ها و اخبار غيبى رسول اكرم (ص) به عموى خود آمده است.
۶ -ابراهيم، فرزندى كه بعد
از فوت زينب، رقيه و ام كلثوم، خداوند به رسول اكرم (ص) عطا
فرمود، ولى اين كودك هم، بيش از هيجده ماه عمر نكرد، پيامبر عزيز(ص) در سوگ او بسيار گريست و همين كه مورد اعتراض بعضى قرار گرفت، فرمود: گريه
اى كه برخاسته از عواطف انسانى باشد، مانعى ندارد، آنچه مورد نهى است، اعتراض به
مقدرات الهى است (و چاك دادن يقه و فرياد كردن است).
روز وفات ابراهيم، خورشيد گرفت، گروهى خيال كردند كه اين
به خاطر مرگ ابراهيم است، پيامبر اكرم (ص) با عجله تمام بالاى منبر قرار گرفت و
به مردم هشدار داد كه خورشيد و ماه در مجرايى كه خداوند مقرر فرموده است به كار
خود مشغولند و هرگز بخاطر مرگ و حيات كسى تغيير نمى يابند، شما به جاى اين حرفها،
هرگاه خورشيد و ماه گرفت، نماز آيات بخوانيد، سپس از منبر پايين آمد. حساسيت
پيامبر اكرم (ص) را مشاهده بفرماييد كه چگونه براى جلوگيرى از
عقايد خرافى، يك لحظه هم صبر نمى كند و فوراً مردم را احضار كرده، بالاى منبر مى رود
و اين پيام را مى دهد و پايين مى آيد.
حضرت برخلاف بسيارى از فرصت طلبان كه نه تنها حقايق را
به نفع خود تفسير مى كنند، بلكه از جهل و نادانى و از خرافه و افسانه پرستى مردم
به سود خود استفاده مى نمايند، هرگز پرده بر روى حقيقت نيافكند و از جهل و نادانى
مردم به سود خود استفاده ننمود.
۷ -قبر سه دختر رسول گرامى(ص) به نامهاى زينب، رقيه و ام كلثوم، همچنين قبر زنان پيامبر (ص) (غير از خديجه(س) كه در مكّه است و ميمونه كه در دو فرسخى مكّه است) در قبرستان بقيع واقع شده است.
۸ - قبر چند تن ازشهداى احددر جانب غربى بقيع واقع شده است.
۹ -نافع(بزرگ قرّاء) و ابوسعيد خدرى از صحابه بزرگ و از هواداران اميرالمؤمنين (ع)، نيز در آنجاست.
۱۱ -قبور عاتكه و صفيه، دو
عمه بزرگوار حضرت رسول اكرم (ص) و ام البنين، مادر حضرت ابى
الفضل العباس (ع) نيز در بقيع است، ام البنين چهار فرزند داشت، به
نامهاى عباس، جعفر، عثمان و عبداللّه كه همه آنان در كربلا به شهادت رسيدند.
آيا مى توان از كنار قبر چنين بانويى و ديگر بزرگان، بى
تفاوت گذشت؟ بى جهت نيست كه عاشقان شهدا در اين مكان‌ها اشك مى ريزند.
پی نوشت :
عمره، نوشته حجة الاسلام و المسلمين حاج شيخ محسن
قرائتى
منبع:حج
211008
براي مشاهده تصاوير
موضوعي قبرستان شريف بقيع اينجا را كليك نماييد !
گزارش خطا
