نخستين كلام حضرت زهرا در بهشت

عقیق: ايام فاطميه فرصت مناسبي است تا با سجاياي بيكران مادر شيعه بيشتر آشنا شويم. مرحوم علامه مجلسي در جلد۵ بحارالانوار روايتي نقل مي‌كند كه مضمون آن اين است: سلمان فارسي از پيامبر اسلام(ص) چنين روايت كرده است: هنگامى‏كه فاطمه داخل بهشت مي‌شود و آن‌چه خداوند برايش مهيا كرده مى‏بيند، اين آيه را تلاوت مي‌كند:

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ الَّذِي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فِي‌ها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فِي‌ها لُغُوبٌ‏؛ الَّذي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا في‌ها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا في‌ها لُغُوبٌ) (سوره فاطر، آيه ۳۴و۳۵)

آن‌ها مى‏ گويند: «حمد و ستايش براى خداوندى است كه اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است! همان كسى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت جاويدان جاى داد كه نه در آن رنجى به ما مى‏رسد و نه سستى و واماندگى!

نوراني شدن بهشت از نور فاطمه(س)

ابن شهرآشوب مى‏نويسد: در بسياري از كتاب‌ها، از جمله كشف ثعلبي و فضائل ابوالسعادات، در معناي اين آيه (مُتَّكِئينَ في‌ها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ في‌ها شَمْساً وَ لا زَمْهَريراً)؛ (انسان، آيه‏۱۳)
اين در حالى است كه در بهشت بر تختهاى زيبا تكيه كرده‏ اند، نه آفتاب را در آنجا مى‏بينند و نه سرما را!
(ونمى‏ بينند در بهشت نه آفتاب و نه سرمايي را.)
آورده ‏اند كه ابن عباس گفت: چنانكه بهشتيان در بهشت هستند، ناگاه نوري مى‏بينند كه باغهاي بهشت را نوراني كرد. اهل بهشت اظهار مى‏دارند: خدايا! تو در كتابي كه بر پيامبرت فرستادي، فرمودي: (لايرون في‌ها شمسا) (بهشتيان در بهشت‏ خورشيدي نخواهند ديد.) ندا مى‏رسد: اين، نور آفتاب و ماه نيست، بلكه علي و فاطمه از چيزي تعجب كرده و خنديدند و از نور آن دو، بهشت روشن گرديد. (مناقب‌ال‏ابى‏طالب، ج‏۳، ص‏۳۲۹)

زيارت انبيا از فاطمه در بهشت

آن‌گاه كه همه انبيا و اولياي خدا وارد بهشت‏شدند، آهنگ ديدار دختر پيامبر خدا مى‏كنند. رسول خدا(ص) به فاطمه فرمود: هرگاه اولياي خدا در بهشت مستقر گرديدند، از آدم گرفته تا ساير انبيا همه به ديدارت مى‏شتابند. -بحارالانوار، ج‏۴۳، ص‏۲۲۷

منبع:حج

211008