از آقا رسول الله خجالت بکشیم

عقیق:در بعضی از روایات دارد که اعمال ما که این فرشته‎ها ثبت و ضبط می کنند، هر روز به پیغمبر اکرم عرضه می ‎شود.

در اینجا این پیش می ‎آید که وقتی عرضه می‎شود، آیا نوشته را می ‎برند که آقا می ‎بیند که مثلاً چنین کاری کردم،  خبر به آقا می‎رسد یا خود عمل را می‎برند؟اگر من بدانم کاری که دارم می ‎کنم می‎نویسند و بعد می ‎برند می ‎دهند به شخصی مثل پیغمبر و ایشان از کار من مطلع می‎شود؛ یا اینکه نه، خود کار را می‎برند، نفس عمل را به پیغمبر اکرم عرضه می ‎کنند، چه می شود؟

روایتی از امام صادق(صلوات‎الله‎علیه) است که فرمودند: قال(علیه‎السلام) إِنَّ أَعْمَالَ الْعِبَادِ تُعْرَضُ عَلَى رَسُولِ الله كُلَّ صَبَاحٍ أَبرَارَهَا وَ فُجَّارَهَا فَاحْذَرُوا فَليَسْتَحْی أَحَدُكُمْ أَن يُعْرَضَ عَلَى نَبيّه الْعَمَلُ القبيح

برای این که تا حدودی این روایت را تثبیت کرده باشم، این آیه شریفه را می‎خوانم که می ‎فرماید: وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى الله عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ بما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

هرکاری می‎خواهی بکنی بکن، امّا این را بدان که این عمل تو را خدا، پیغمبر و مؤمنین می ‎بینند. خجالت بکش! حیا کن که یک وقت نکند عمل زشتت را ببرند نشان آقا رسول ‎الله بدهند.

در روایات نقش «حیا» را تحت عنوان لباس بیان می ‎کنند. من دو روایت از پیغمبر اکرم می ‎خوانم؛ قال رسول‎الله(صلی ‎الله‎علیه ‎وآله ‎و سلم): الْإِيمَانُ عُرْيَانٌ وَ لِبَاسُهُ الْحَيَاء

در روایتی دیگر حضرت می‎ فرماید: الْإِسْلَامُ عُرْيَانٌ فَلِبَاسُهُ الْحَيَاء 

حضرت بحث عریانی را مطرح می‎کنند. می‎گوید مثل این می ‎ماند که ایمان لخت است و حیاء هم لباسش است.

لباس آن را حفظ می ‎کند، لباس نباشد سرما می‎خورد. بعد هم می ‎افتد می‎میرد، تمام شد رفت!

اگر حیاء برود، ایمان هم می ‎رود، انسانیّت هم می ‎رود. ‎

وقتی که حیاء رفت، ایمان و انسانیت می ‎رود؛ چون حیاء پوششی برای ایمان است، این را به شما عرض کنم که نعوذ بالله نه تنها ایمان می‎رود؛ بلکه انسان به خطرناک ‎ترین چیز، یعنی وادی کفر و انکار کشیده می‎ شود.

واقعیّت‎ها را می ‎بیند، حتی واقعیّت‎ها در باب مفاسد دامنش را هم می ‎گیرد؛ در عین حال باز انکار می‎کند، به این می‎گویند: کفر جحودی.

پی نوشت:

از مباحث اخلاقی مرحوم آیت الله آقا مجتبی تهرانی (ره)

منبع:جام

211008