۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۸ : ۰۵
عقیق:گرچه ما به روایاتى كه دلالت بر منتظر بودن تمامى جنّیان و فرشتگان بكند برخورد نكردیم اما اخبار و احادیث بسیارى بیانگر منتظر بودن گروهى از فرشتگان و اجنّه هستند.
1 - أبان بن تغلب مى گوید: امام صادق(ع)
فرمود: آن گاه كه او(حضرت قائم عج) پرچم رسول خدا(ص) را به
اهتزاز درآورد سیزده هزار و سیزده فرشته كه سالها منتظر ظهورش بوده أند به زیر
پرچمش گرد مى آیند (و اماده نبرد مى شوند) همان فرشتگانى كه با نوح پیامبر در
كشتى، با ابراهیم خلیل در آتش و با عیسى هنگام عروج به آسمان همراه بودند».[1]
3 - محمد بن مسلم مى گوید: از امام صادق(علیه السلام) درباره ى میراث علم و اندازه ى آن پرسیدم، حضرت در پاسخ فرمود: خداوند دو شهر یكى در شرق زمین و دیگرى در غرب آن دارد، در آن دو شهر، گروهى سكونت دارند كه نه ابلیس را مى شناسند و نه از آفرینش او آگاهى دارند، هرچند مدت یك بار با آنان دیدار مى كنم، آنان درباره ى مسائل مورد نیاز و چگونگى دعا از ما مى پرسند و ما به آنان مى آموزیم، هم چنین آنان درباره ى زمان ظهور حضرت قائم مى پرسند... گروهى از آنان از روزى كه به انتظار حضرت قائم بوده اند هرگز سلاح خود را بر زمین نگذاشته اند و وضع آنان همین گونه بوده است، آنان از خداوند مى خواهند كه صاحب الامر را به آنان بنمایاند.[3]
4 - امام على(ع) مى فرمایند:خداوند، حضرت
مهدى(عج) را با فرشتگان جن و شیعیان مخلص یارى مى كند.[4]
با توجه به این روایات مى توان بیان داشت كه هم فرشتگان
و هم برخى از جنّیان و هم موجودات ناشناخته دیگرى در انتظار و چشم به راه آمدن آن
منجى عالم هستند.
آیا زمین و پرندگان و حیوانات هم در انتظار ظهور حضرت
هستند؟
بر اساس روایات گوناگون زمین، پرندگان، حیوانات درّنده و
ماهیان دریاها هم در انتظار آمدن و ظهور حضرت حجت هستند.
رسول خدا(ص) مى فرماید: همه اهل آسمان
و زمین، پرندگان، حیوانات درنده و ماهیان دریا از ظهور حضرت مهدى(عج) شاد و خرسند
مى شوند.[5]
پی
نوشت ها:
[1] - صدوق، كمال الدین تمام النعمه ، ج 2، ص 672.
[2] - حر عاملى، اثبات الهداه، قم ، ج 3، ص 549.
[3] - حر عاملى، اثبات الهداه، ج 3، ص 523.
[4] - حسینى، حصینى، الهدایه الكبرى ، 1406 هـ ق، ص 31.
[5] - و. ك، یوسف بن یحیى مقدسى سلمى شافعى، عقد الدرر
فى اخبار المنتظر، ص 149 و 84، عالم الفكر، قاهره ; ر ك، جلال الدین سیوطى، در المنثور،
بیروت، دار الامر، ج 6، ص 50.
[6] - محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 53، ص 85 - 86،
ب 29، ح 86.
حوزه
211008