حج؛تمريني سخت دربالا بردن قدرت رهاشدن

عقیق: حجت الاسلام و المسلمين امراله گيوي نهاوندي، از روحانيون كاروان‌هاي حج تمتع و عمره،  حج را تمريني سخت در بالا بردن قدرت رها شدن معرفي كرد و گفت: اينكه در تمام عمر، يك مسلمان چنانچه استطاعت بيابد تنها يكبار واجب است به حج برود، نشان از اهميت بالاي حج دارد و بدان معناست كه يكبار حج، مي‌تواند تمام عمر انسان را تنظيم كند و انجام يك مرتبه حج آنقدر درس براي انسان دارد كه مسلمان در باقي عمر خويش مي‌تواند از آن تغذيه كرده و بهره مند شود.
وي با تقسيم بندي اعمال عبادي به مالي و جسمي، اظهار كرد: برخي از اعمال صرفا جنبه مالي دارد؛ همچون خمس و زكات و پاره اي از اعمال تنها جنبه جسمي دارد مانند نماز و روزه، اما عملي كه هر دو جنبه را در خود جاي داده، حج است، مسلمان در انجام فريضه حج، هم از مال خود مي‌گذرد و هم از جسم خويش.
اين محقق و پژوهشگر افزود: اگر بخواهيم در يك گزاره مختصر تعريفي از حج داشته باشيم، مي‌توان گفت، حج نوعي رهايي بزرگ است و حاجي و يا كسي كه قصد حج دارد از همان لحظه كه آهنگ اين سفر الهي مي‌كند، مقداري از مال خود را پرداخت كرده و اين سبب تقويب قدرت رهايي از مال در او مي‌شود و در روز سفر اين توان در او ايجاد مي‌شود كه از نزديكاني چون زن و شوهر و فرزند و پدر و مادر رها شده و در هنگام سوار شدن بر مركب ابتدا از شهر و سپس از كشور خود رها مي‌شود.
حجت الاسلام و المسلمين گيوي نهاوندي با بيان اينكه حاجي اين مراحل را از رهايي طي كرده تا به ميقات مي‌رسد، تصريح كرد: ميقات، محل رهايي از لباس است، همان چيزي كه سبب جدايي انسان‌ها از يكديگر شده و اسباب تشخص برخي است و انسان را به اقشار مختلف تقسيم مي‌كند، انسان در اين مرحله از لباس رها شده و همه يك رنگ مي‌شوند، در ميقات بايد كاري كرد كه اين چيزي كه سبب جدايي شده را از تن بيرون كرده و يك لباس و يك شعار رو به سوي آستان دوست كنيم.
وي با بيان اينكه احرام و لبيك كه در ميقات انجام مي‌پذيرد، آنچنان رهايي در انسان ايجاد مي‌كند كه گويي بر ابرها قدم گذاشتي، افزود: وقتي محرمات پس از احرام بستن را بررسي مي‌كنيد (۲۴ مورد) همه اش نوعي رهايي است تا جايي كه حاجي حق ندارد حتي حيواني را بي آزارد يا به درختي آسيب رساند و حتي بوي خوش كه اين همه درباره اش در اسلام تأكيد شده است را بايد رها كرد، بايد از هر لذتي رها شوي تا براي رسيدن به خانه دوست آمادگي پيدا كني، حج با انسان چنان كاري مي‌كند كه حتي از ديدن خود در آينه كه در تضاد با رهايي است رها شوي، بايد رها شوي تا لياقت طواف پيدا كني.
اين روحاني كاروان‌هاي حج و عمره با بيان اينكه مستحب است تا هنگام ديدن خانه‌هاي مكه لبيك بگويي، عنوان كرد: اما پس از رسيدن، ديگر از لبيك نيز بايد رها شده و حال، تو مسافري هستي كه در عين سفر مي‌تواني نمازت را در آن جايگاه والا تمام اقامه نمايي، طواف نموده و سعي مي‌كني و تا به اينجا عمره تمتع است كه چند روز از اين اعمال مي‌گذرد و كار به جايي مي‌رسد كه حتي خانه وصل را نيز بايد رها كرد و تركش نمايي، خانه اي كه براي تو بنا نهاده شد و عمري آن را براي خود قبله قرار دادي، اما بايد بگذاري و بگذري به قصد حج تمتع، مجددا احرام بسته و سر به بيابان مي‌گذاري.
حجت الاسلام و المسلمين نهاوندي در ادامه سخنانش عنوان كرد: نهم ذي الحجه به عرفات رفته تا عارف شوي و نيم روزي را راز و نياز مي‌كني تا عرفان پيدا كني و سپس كوچ مي‌كني به سمت مشعر، شب را آنجا مي‌ماني تا به شعور بپردازي و طلوع آفتاب آنجا را رها كرده و سمت منا حركت مي‌كني و روز دهم ذي الحجه كه روز عيد است اول به شيطان سنگ مي‌زني و سپس قرباني كرده و موي سر را كه نشان زيبايي توست تراشيده و از آن مي‌گذري، شب يازدهم و دوازدهم در منا مي‌ماني، بي هيچ عملي، و تنها عمل تو تفكر است و نيايش، و روزهاي اين سه شب را به سه شيطان بزرگ، متوسط و كوچك سنگ مي‌زني، خوب كه زلال شدي بايد رها شده و به سوي مكه بازآيي و دوباره طواف، و نماز و سعي و….
وي با بيان اينكه همه اين مناسك جهت رها شدن است، اظهار كرد: پس از همه اينها خداوند نوري را در چهره تو قرار مي‌دهد كه تا زمانيكه به گناه آلوده نشده اي در چهره ات خواهد ماند و هميشه به زائرانم گفته ام كه قبل از سفر بايد فكر كنيد كه به كجا و چرا مي‌رويد؟
اين متخصص در مناسك حج در ادامه تصريح كرد: يكي از اعمال واجب مناسك حج، قرباني كردن است كه نمادي از يك كار بزرگ و آن كار اينكه هر حاجي قبل از حضور در مناسك، بيابد كه اسماعيل او در زندگي چيست و يا كيست؟ ! پول، مقام، شهوت، كداميك؟ اين قرباني بايد قبل از سفر مشخص شود و هر كس اسماعيل خودش را به قربانگاه برده و سر ببرد، چون اسماعيل افراد متفاوت است، در ماجراي حضرت ابراهيم (ع)، اسماعيلش همان فرزندي بود كه سال‌ها در انتظار تولدش نشسته بود و خداوند به او عطا كرد، پس زماني كه دستور ذبحش صادر شد، بي درنگ پذيرفت. خُب اسماعيل من و شما چيست يا كيست؟ ! بايد بيابيم به قربانگاه ببريم و در آنجا قربانيش كنيم.

منبع:حج

211008