۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۰۵
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
بِسْمِ اللهِ کَلِمَةِ الْمُعْتَصِمینَ، وَ مَقالَةِ الْمُتَحَرِّزینَ، وَ اَعُوذُ بِاللهِ مِنْ جَوْرِ
بنام خدا سخن پناهندگان و گفتار پناه جویان و پناه مى برم به خداوند از جور
الْجآئِرینَ، وَکَیْدِ الْحاسِدینَ، وَ بَغْىِ الظّالِمینَ، وَ اَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ
ستمکاران و بداندیشى حسودان و ستم ستمگران و مى ستایمش فوق ستایش
الْحامِدینَ، اَللّهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ بِلا شَریک، وَالْمَلِکُ بِلا تَمْلیک، لا تُضادُّ
ستایش کنندگان خدایا تویى یگانه بى شریک و پادشاه بى نیاز (که پادشاهى را دیگرى به او تملیک نکرده) در برابر فرمان تو ضدّیّت نشود
فى حُکْمِکَ، وَ لا تُنازَعُ فى مُلْکِکَ، اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِکَ
و در پادشاهیت کشمکشى روى ندهد از تو مى خواهم که درود فرستى بر محمّد بنده
وَ رَسُولِکَ، وَ اَنْ تُوزِعَنى مِنْ شُکْرِ نَعْمائِکَ ما یَبْلُغَنى فی غایَةِ رِضاکَ،
و رسولت و به من طریقه سپاسگزارى نعمتهایت را چنان بیاموزى که مرا به سرحد خشنودیت برساند
وَاَنْ تُعینَنى عَلى طاعَتِکَ، وَلُزُومِ عِبادَتِکَ، وَاسْتِحْقاقِ مَثُوبَتِکَ بِلُطْفِ
و کمکم دهى بر طاعت خود و پیوستگى عبادت خویش و استحقاق پاداشت بوسیله لطف
عِنایَتِکَ، وَ تَرْحَمَنى بِصَدّى عَنْ مَعاصیکَ ما اَحْیَیْتَنى، وَ تُوَفِّقَنى لِما
و عنایتت و به من ترحم کنى به این که تا زنده ام از گناهان بازم دارى و تا زمانى که در این جهان نگاهم دارى موفقم دارى به آنچه
یَنْفَعُنى ما اَبْقَیْتَنى، وَ اَنْ تَشْرَحَ بِکِتابِکَ صَدْرى، وَ تَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ
سودم رساند و بوسیله کتاب خود (قرآن) سینه ام بگشایى و با خواندن آن جرم
وِزْرى، وَ تَمْنَحَنِى السَّلامَةَ فى دینى وَ نَفْسى، وَلاتُوحِشَ بى اَهْلَ
و گناهم بریزى و سلامت در دین و جانم عطا کنى و
اُنْسى، وَ تُتِمَّ اِحْسانَکَ فیما بَقِىَ مِـنْ عُمْرى، کَما اَحْسَنْتَ فیما مَضى
همدمانم را براى من وحشتناک مکن و احسانت را در مابقى عمر درباره من به اتمام رسان چنانچه در گذشته
مِنْهُ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
احسان کردى اى مهربانترین مهربانها.