۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۰ : ۲۱
اگر بنده دهانش را ببندد به او چیزی نمیدهیم
خدا را بخوان و نگو فرمان حق صادر شده (و طلب، فايده اى ندارد)، چون نزد خداوند متعال، درجه و منزلتى هست كه انسان بدون درخواست، به آن نمى رسد.
عقیق: خداوند حكيم بر خلاف مقتضاى حكمت، عمل نمى كند و وسايلى
نظير دعا نيز نمى توانند حكمتش را تغيير بدهند، با اين دو مقدمه، ممكن است كسى
گمان كند كه آنچه بنده از خدا طلب مى كند از دو حال خارج نيست:
- يا مصلحتى ندارد كه خداوند آن را انجام نخواهد داد.
- يا مصلحت دارد كه حتما انجام خواهد داد اگر چه بنده آن را تقاضا نكند.
نقش دعا
پس دعا در اين ميان چه نقشى دارد؟
در پاسخ بايد گفت كه تأثير دعا بسيار است من جمله:الف- ممكن است آنچه مصلحت گرديده و ذات اقدس الهى آن را انجام خواهد داد، بعد از دعا مصلحت شده باشد، يعنى اگر بنده آن را طلب كند، فعلش مصلحت خواهد داشت در غير اين صورت خير، پس تا نخواهى انجام نخواهد شد.به همين معنا اشاره دارد سخن امام صادق(ع)به
«ميسر بن عبد العزيز»: «اى ميسر! خدا را بخوان و نگو فرمان حق صادر شده (و
طلب، فايده اى ندارد)، چون نزد خداوند متعال، درجه و منزلتى هست كه انسان بدون
درخواست، به آن نمى رسد. اگر بنده دهانش را ببندد و از او چيزى نخواهد، هيچ به او
داده نخواهد شد، پس از خدا بخواه تا به تو بدهد. اى ميسر! هيچ در كوبيده شده اى
نيست مگر آنكه بزودى باز خواهد شد.«
»عمرو بن جميع» نيز از آن حضرت روايت كرده كه فرمود: «كسى كه از فضل و عنايت ويژه حق، درخواست نكند فقير مى ماند.«
ب- دعا خودش ذاتا عبادت است و مطلوب حق مى باشد كه بندگان از اين طريق، خشوع و فقر خود را ابراز مى دارند چنانچه فرمود: «جن ها و انسان ها را خلق نكردم مگر اينكه بنده من باشند (يعنى كمال اين دو موجود در اين است كه بندگى مرا بكنند)».(1)
»عبادت»
در لغت به معناى «ذلّت» است و در اصطلاح، بهترين و زيباترين مظهر تذلّل و خشوع در
برابر معبود مى باشد.
پيامبر اكرم(ص) فرمود: «دعا جان و مغز عبادت است.«
فایده دعا کردن
ج- روايت شده كه: «دعاى مؤمن موجب اضافه شدن اعمال نيك و پاداش بردن در قيامت مى شود، همچنان كه به ساير كارهاى حسنه اش ثواب و پاداش مى دهند«.
د- مى دانيم كه اگر دعا مطابق مصلحت باشد و مصلحت هم در
تعجيل، حتما تعجيل خواهد شد، و اگر مصلحت در تأخير باشد، اجابت، تأخير مى شود.
در اين صورت، فايده دعا اين است كه هم حاجتش انجام مى پذيرد و هم براى صبرش، ثواب مى برد. اما اگر اصلا مصلحت نداشته باشد، بلكه داراى مفسده باشد، در اين حال، خود دعا كردنش ثواب دارد و حتى ممكن است موجب دفع ناگواري ها از او بشود.
دليل ما روايت ابو سعيد خدرى از پيامبر اكرم(ص) است كه فرمود: «اگر مؤمنى خداوند سبحان را بخواند و از او اختلاف
خانوادگى يا كار گناه را طلب نكند، خداوند متعال يكى از سه خصلت زير را به او عطا
خواهد فرمود:
- يا در بر آوردن دعايش تعجيل مى كند.
- يا بر آوردن را به تأخير مى اندازد.
- و يا يك بدى به ميزان آنچه طلب كرده را از او دفع مى نمايد.
اصحاب گفتند: يا رسول اللَّه پس دعايمان را زياد كنيم.
فرمود: خدا بيشتر اجابت مى كند و در روايت «انس ابن مالك» آمده كه حضرت سه مرتبه فرمود: خدا بيشتر اجابت مى كند«.
علت تأخیر اجابت دعاه- گاهى اوقات، تأخير اجابت به خاطر مقام و منزلت رفيع بنده نزد خداوند متعال است، چون شنيدن صداى بنده اش را دوست دارد.
در اين رابطه «جابر بن عبد اللَّه انصارى» از پيامبر اكرم(ص)روايت كرده كه فرمود:«اگر بنده اى كه محبوب خداست دعا كند، ذات اقدس اله
به جبرئيل مى گويد حاجت بنده ام را بدهيد ولى آن را به تأخير بيندازيد، چون من
دوست دارم هميشه صدايش را بشنوم. و اگر بنده مغضوب حق دعا كند خداوند متعال به جبرئيل
مى گويد: اى جبرئيل! حاجت اين بنده ام را بده و در دادنش عجله كن، چون من خوش
ندارم صدايش را بشنوم«.
پی نوشت ها:
_1سوره ذاريات، آيه ۵۶.
)آيين بندگى و نيايش (ترجمه عدة الداعي)، ص:
42تا45)
منبع:جام
211008
گزارش خطا
