۱۳ آبان ۱۴۰۳ ۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۸ : ۱۵
سید بن طاووس می گوید: هر گاه بخواهم بخور دهم، دعايى را مى خوانم كه روايت شده است پيامبر گرامى خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم هنگام بخور دادن مى خواندند.
عقیق: سید بن طاووس می گوید:
هر گاه بخواهم بخور دهم، دعايى را مى خوانم كه روايت شده است پيامبر گرامى خدا(ص) هنگام بخور دادن مى خواندند.
«الحمد للَّه الّذي بنعمته تتمّ الصّالحات. اللّهمّ طيّب عرفنا و زكّ روائحنا و أحسن منقلبنا و اجعل التّقوى زادنا و الجنّة معادنا و لا تفرّق بيننا و بين عافيتك إيّانا و كرامتك لنا؛ إنّك على كلّ شيء قدير.»
«سپاس خداوندى را كه به نعمتش نيكى ها را به تمام و كمال رسانيد! پروردگارا، بوهايى را كه از ما بر مى خيزد عطر آگين ساز و بوهاى بد كالبد ما را زايل گردان و پايان كار ما را نيكو فرما و توشه ى ما را پرهيزگارى و بازگشتگاه ما را بهشت قرار ده و عافيت را از ما مگير و از كرامتت ما را بهره مند فرما؛ چرا كه تو بر هر كار توانايى.»
نيز در روايت ديگر آمده است كه انسان هنگام بخوردادن و عطر زدن بگويد:
«الحمد للَّه ربّ العالمين. اللّهمّ أمتعني بما رزقتني و لا تسلبني ما خوّلتني و اجعل ذلك رحمة و لا تجعله و بالا عليّ. اللّهمّ طيّب ذكري بين خلقك كما طيّبت نشوي و نشوري بفضل نعمتك عندي.»
«سپاس ويژه ى خداوند پروردگار جهانيان است. پروردگارا، آن چه را به من روزى كرده اى برايم لذّت بخش گردان و نعمتى را كه داده اى از من مگير و آن را برايم گوارا ساز و مايه ى رنج و دشوارى بر من مگردان. خدايا، ميان آفريدگانت يادم را پاكيزه گردان؛ هم چنان كه به لطف نعمتهايى كه به من ارزانى داشتى، پوست و بوى بدنم را پاكيزه گرداندى.»
پی نوشت:
منبع:آداب سفر در فرهنگ نيايش (ترجمه الأمان)، ص۹۰تا۹۳.
منبع:افکار نیوز
هر گاه بخواهم بخور دهم، دعايى را مى خوانم كه روايت شده است پيامبر گرامى خدا(ص) هنگام بخور دادن مى خواندند.
«الحمد للَّه الّذي بنعمته تتمّ الصّالحات. اللّهمّ طيّب عرفنا و زكّ روائحنا و أحسن منقلبنا و اجعل التّقوى زادنا و الجنّة معادنا و لا تفرّق بيننا و بين عافيتك إيّانا و كرامتك لنا؛ إنّك على كلّ شيء قدير.»
«سپاس خداوندى را كه به نعمتش نيكى ها را به تمام و كمال رسانيد! پروردگارا، بوهايى را كه از ما بر مى خيزد عطر آگين ساز و بوهاى بد كالبد ما را زايل گردان و پايان كار ما را نيكو فرما و توشه ى ما را پرهيزگارى و بازگشتگاه ما را بهشت قرار ده و عافيت را از ما مگير و از كرامتت ما را بهره مند فرما؛ چرا كه تو بر هر كار توانايى.»
نيز در روايت ديگر آمده است كه انسان هنگام بخوردادن و عطر زدن بگويد:
«الحمد للَّه ربّ العالمين. اللّهمّ أمتعني بما رزقتني و لا تسلبني ما خوّلتني و اجعل ذلك رحمة و لا تجعله و بالا عليّ. اللّهمّ طيّب ذكري بين خلقك كما طيّبت نشوي و نشوري بفضل نعمتك عندي.»
«سپاس ويژه ى خداوند پروردگار جهانيان است. پروردگارا، آن چه را به من روزى كرده اى برايم لذّت بخش گردان و نعمتى را كه داده اى از من مگير و آن را برايم گوارا ساز و مايه ى رنج و دشوارى بر من مگردان. خدايا، ميان آفريدگانت يادم را پاكيزه گردان؛ هم چنان كه به لطف نعمتهايى كه به من ارزانى داشتى، پوست و بوى بدنم را پاكيزه گرداندى.»
پی نوشت:
منبع:آداب سفر در فرهنگ نيايش (ترجمه الأمان)، ص۹۰تا۹۳.
منبع:افکار نیوز