در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) نقل شده که ایشان قبل از خواب مسبحات را تلاوت می کردند و مى فرمودند: ان فیهن آیة افضل من الف آیة در آنها آیه اى است که از هزار آیه برتر است.

البته پیامبر(ص) این آیه را تعیین نفرموده اند اما بعضى از مفسران احتمال داده اند که آیه آخر سوره حشر منظور است، هر چند دلیل روشنى براى این معنا نیز در دست نیست.

امام باقر(ع) نیز در حدیثی فرمودند: من قراء المسبحات کلها قبل ان ینام لم یمت حتى یدرک القائم(عج) و ان مات کان فى جوار رسول الله(ص)، کسى که «مسبحات» را قبل از اینکه بخوابد بخواند از دنیا نمى رود تا حضرت مهدى(عج) را درک کند و اگر قبلا از دنیا برود در جهان دیگر در همسایگى رسول خدا خواهد بود.

مسبحات سوره هایى است که با کلمه ای که از ریشه «سبح» است آغاز مى شود و آن ها هفت سوره اند: سوره اسرا، حدید، حشر، صف، جمعه ، تغابن و اعلی.

البته برخی منظور از مسبحات را شش سوره آخر می دانند و برخی مفسرین مانند نویسنده تفسیر نمونه معتقد است، مسبحات سوره هایى است که با سبح لله یا یسبح لله آغاز مى شود و آن پنج سوره است: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.

اگر فرصت بر تلاوت همه مسبحات ندارید، در بین این سور بر تلاوت سوره حشر تاکید ویژه ای شده است. پیامبر(ص) می فرمایند: من قراء سورة الحشر لم یبق جنة و لا نار و لا عرش و لا کرسى و لا حجاب و لا السموات السبع و لا الارضون السبع و الهوام و الریاح و الطیر و الشجر و الدواب و الشمس و القمر و الملائکة الا صلوا علیه، و استغفروا له و ان مات من یومه او لیلته مات شهیدا؛ هر کس سوره حشر را بخواند تمام بهشت و دوزخ و عرش و کرسى و حجاب و آسمانها و زمین هاى هفتگانه و حشرات و بادها و پرندگان و درختان و جنبندگان و خورشید و ماه و فرشتگان همگى بر او رحمت مى فرستند، و براى او استغفارمى کنند، و اگر در آن روز یا در آن شب بمیرد شهید مرده است.

همچنین امام صادق(ع) مى فرمایند: من قراء اذا امسى الرحمن و الحشر وکل الله بداره ملکا شاهرا سیفه حى یصبح؛ هر کس سوره الرحمن و حشر را به هنگام غروب بخواند خداوند فرشته اى را مأمور حفاظت خانه او مى کند. قاعدتا به هر میزان که توجه و تفکر در قرائت بیشتر باشد امید به این آثار نیز بیشتر خواهد بود.

منبع:تبیان