۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۰۷
الهى ! از من آهى و از تو نگاهى .
الهى ! عمرى آه در بساط نداشتم و اينك جز آه در بساط ندارم .
الهى ! غبطه ملايكه اى را مى خورم كه جز سجود نمى دانند، كاش حسن ازازل تا ابد در يك سجده بود.
الهى ! تا كى عبدالهوى باشم ، به عزت تو عبدالهو شدم .
الهى ! سست از آن كه مست تو نيست كيست ؟
الهى ! همه اين و آن را تماشا كنند و حسن خود را، كه عجيب تر از خود نيافت.
الهى ! دل بى حضور چشم بى نور است، اين دنيا را نمى بيند و آن ، عقبى را.
الهى ! همه حيوانات را در كوه و جنگل مى بينند و حسن در شهر و ده.
الهى ! هر كه شادى خواهد بخواهد، حسن را اندوه پيوسته ودل شكسته ده.
الهى ! آن كه خوب را حباله اصطياد مبشرات نكرده است، كفران نعمت گرانبهائى كرده است.
الهى ! مراجعات از مهاجرت به سويت تعرب بعد از هجرت است و تويى كه نگهداردل هايى.
الهى ! آن كه در نماز جواب سلام نمى شنود، هنوز نمازگزار نشده ، ما را با نمازگزاران بدار.
الهى ! خوشا آن كه بر عهدش استوار است و همواره محو ديدار است.
الهى ! آن كس تاج عزت بر سر دارد كه حلقه ارادتت را در گوش دارد و طوق عبوديت رادر گردن.
پی نوشت:
(برگرفته از کتاب الهی نامه آیت الله حسن زاده آملی)
منبع:جام
211008