۰۷ مهر ۱۴۰۳ ۲۵ (ربیع الاول ۱۴۴۶ - ۴۲ : ۲۱
کد خبر : ۱۵۷۹
تاریخ انتشار : ۰۴ آبان ۱۳۹۱ - ۱۶:۰۰
نکته ای خواندنی از آیت الله محی الدین حائری شیرازی
شیطان وقتی بخواهد بر انسان مسلط شود، ابتدا او را به انسان های دیگر بدبین می کند، انسان به خوب ها بدبین و به بدها خوش بین می شود. محدوده نظر انسان کوچک می شود و تصمیم غلطی میگیرد.
عصبانیت انسان مثل دیگی است که انسان آن را باز گذاشته و سر می رود، اینجا انسان باید یکی از سه کار را انجام دهد، یا باید آتش زیر دیگ را کم کند، یا محتوای دیگ را کم کند و یا از دیگ بزرگ تر استفاده کند.
شرح صدر پیدا کردن برای انسان مثل دیگ عوض کردن است. «رب اشرح لی صدر» همین است، اگر انسان خودپسندی، ضعف و عجز خود را ببیند، مثل این است که آتش زیر دیگ را کم کند.
این ذهنیت انسان است که وجود اشیاء را بزرگ جلوه می دهد، نه بزرگ بودن اشیاء وجود ذهنی اشیاء انسان را تحریک میکند، نه وجود عینی آنها. ما باید کاری کنیم که این چیزهایی که در ذهنمان بزرگ است، کوچک دیده شود.
برای این کار باید آسمان را نگاه کرد! وقتی انسان وسعت آسمان را دید، زمین در نظرش کوچک میشود، وقتی انسان ببیند زمین با همه وسعتش در مقابل آسمان چیزی نیست، به ضعف خودش پی می برد. انسان وقتی فقط زمین را دید، قضایا در ذهنش بزرگ میشود، اگر انسان فقط این مسأیل کوچک را ببیند ممکن است کارهای خطرناکی انجام دهد.
شیطان وقتی بخواهد بر انسان مسلط شود، ابتدا او را به انسان های دیگر بدبین می کند، انسان به خوب ها بدبین و به بدها خوش بین می شود. محدوده نظر انسان کوچک می شود و تصمیم غلطی میگیرد.
هیچ کس غیر از انسان نمیتواند به او ضرر بزند، البته باید توجه کرد که ظلم غیر از ضرر است. به امام حسین(ع) ظلم شد اما کسی نتوانست به ایشان ضرر بزند. تعبیر «اولئک هم الخاسرون» در قرآن نیز نشان میدهد که انسان خودش به خودش ضرر میزند، اگر انسان هدایت شود، شیطان هم برای او مضر نیست!
منبع: رسا
212113