مداحی عربی میثم مطیعی درباره فتنه تکفیری‌ها در شام

تلاش برای تبیین ماهیت نبرد در سوریه یکی از موضوعات اصلی نوحه‌های انقلابی محرم 92 را به خود اختصاص داد. برجسته کردن جایگاه سوریه در محور مقاومت، شیعی و سنی نبودن ماهیت نبرد در سوریه و نقش امریکا و اسرائیل در فتنه شام، از جمله مواردی بود که شاعران جوان و انقلابی را واداشت تا اشعاری با این مضامین را برای شب‌های محرم آماده کنند.

از میان نوحه‌های اجرا شده در ایام محرم، دو نوحه به زبان عربی را می‌توان برجسته‌ترین اجرا‌‌ها در زمینه فتنه شام و مقابله با تکفیری‌ها در این منطقه دانست. نوحه «کلنا عباسک یازینب(س)» که شب تاسوعا توسط میثم مطیعی در هیئت میثاق با شهدای دانشگاه امام صادق(ع) به اجرا در آمد، با شعر پرمضمون که توسط محسن رضوانی به زبان عربی سروده شده بود، به همین موضوع پرداخت و از اعلام آمادگی برای دفاع از حرم زینب کبری(س)، تا ماهیت صهیونیستی اقدامات تکفیری‌ها در این منطقه را با سبکی حماسی به مخاطب ارائه کرد.

نوحه دیگری که با مضمونی عربی و البته به صورت واحد توسط حاج میثم مطیعی در هیئت میثاق با شهدا به اجرا درآمد، نوحه «من الشام ناتی و من قلب بحرین» بود که ضمن توسل حزن انگیز به حضرت سیدالشهدا، با سروده عربی مرتضی حیدری آل کثیر، باز هم به تلاش برای وحدت مسلمانان و مقابله با فتنه تکفیری‌ها در منطقه و خصوصا شامات پرداخت. در این شعر مجددا برقیام مردم مظلوم بحرین که این روزها در فراموشی رسانه ها مورد غفلت واقع شده است تاکید شده است.

متن کامل این اشعار و نوای اجرا شده توسط میثم مطیعی در ذیل منتشر می‌شود:

با عنوان: واحد عربی: کلّنا عبّاسُکِ یا زَینب | شب تاسوعا محرم 92 | میثم مطیعی

مداحی عربی حاج میثم مطیعی در شب تاسوعا محرم 92
(کلّنا عبّاسُکِ یا زَینب)

نخیزد آهی از عمق نهادی
که در آخر نگردد گردبادی

نریزد اشک مظلومی به دامن
مگر ویران کند کاخ فسادی

نوای نای مظلومان عالم
بلرزاند تن آل زیادی

سرانجام تبه کاران، تباهیست
نه اخدودی به جا مانده، نه عادی

الا ای خیل خون آشام! در شام
نمانَد از شما حتی نمادی

نبردید از خرد، در شامه بویی
ندارید از خدا در یاد، یادی

شما را نیست جز شیطان ، مریدی
به غیر از ابن ملجم ها، مرادی

لکم یا زُمرةَ الإرهابِ تبّاً
أساسَ البَغیْ، رَمزاً للعِنادِ

ای جماعت تروریست! ننگ و نفرین بر شما
که پایه ی طغیان و نماد دشمنی هستید

دماءَ الناسِ أنتم تَستَبیحُون
و لاتخَشون من یومِ المَعادِ
خون مردمان را مباح اعلام می کنید و از روز قیامت نمی ترسید

تِجاهَ الناسِ وجَّهْتم سِلاحاً
و اسرائیلُ تَسْکُنْ فی البلاد
دربرابر مردم اسلحه کشیده اید، درحالیکه اسرائیل در سرزمین‌ها(ی اسلامی) جا خوش کرده است

و لستُم مِن بنِی السّنه ولکن
بنوصَهیون و فی لُجِّ الفساد
وشما نه فرزندان اهل سنت که فرزندان صهیونید و در گرداب فساد غوطه ورید

و إن آباؤُکم هَدْمُوا البقیعَ
فنَقطَعْ منکُم الآنَ الأیادی
اگر پدران شما بقیع را نابود کردند، ما امروز دست شما را قطع می کنیم

و إن لاتَعرِفُونا نحنُ نارٌ
و أنتم تَنفَخُونَ فی الرَّماد
اگر ما را نمی شناسید (بدانید که ) ما آتشیم، و شما در خاکستر می دمید( اصطلاحی در ادبیات عرب کنایه از کاربیهوده و خودزنی)

و لنْ تُسبى رقیة مرّتین
و لا زینب و لا زینُ العباد
نه رقیه دوبار اسیر می شود، و نه زینب و زین العابدین علیهم السلام

ابد و الله لانَنسى حُسینا
هو القائد على رُغم الأعادی
به خدا سوگند تا ابد حسین را فراموش نمی کنیم، به کوری چشم دشمنان، اوست که پیشوا و مقتداست

مِن العابس تَعَلّمْنا جُنوناً
مِن العبّاس حُبّاً للجِهاد
ما از عابس(یکی از شهدای کربلا که فرمود عشق حسین دیوانه ام کرده) دیوانگی را آموخته ایم، و از عباس ، عشق به جهاد را یاد گرفته ایم

دخیلک یا ابوفاضل! أَغِثْنا
فإنّ الشّامَ إیّاکَ تُنادی
یا ابوالفضل! قسمت می دهیم که به فریادمان برس، چرا که سرزمین شام تنها تو را می خواند

شاعر: محسن رضوانی

*** *** *** *** *** ***
باعنوان: واحد عربی: من الشّام نأتی و من قلب بحرین | شب عاشورا محرم 92 | میثم مطیعی

مداحی عربی حاج میثم مطیعی در شب عاشورا محرم 92

طَغی الحزنُ سَیلاً بِقلبی/ کأنّی بِوادِ البلاءِ
اندوه و غم در قلب من همچون سیلی طغیان کرد، چونان که گویی در وادی بلا هستم

بِجَنبِ الفراتِ فأبکِی/ عَلیکَ لِحدِّ العَماءِ
پس برتو در کنار فرات تا سرحدّ کوریو نابینایی می‌گریم

هو الدّینُ دینُ الرّسولِ / وَ أحیَیتَه بالدِّماءِ
این همان دین پیامبر (ص) است و توهستی که آن را با خون دوباره زنده نموده ای

هو الماءُ مَهرُ البتول/ و أنتَ قتیلُ الظِّماء
این آب است که مهریه زهرای بتول (س) است، حال اینکه تو شهید تشنه لب هستی

فأنتَ الحُسین/ و سبط الرّسول
تو حسین هستی، تو نواده پیامبر خدایی

أبوکَ علیٌّ و إبنُ البتُولِ
پدرت علی است و فرزند زهرای بتولی

(یاحسین یابن الزهراء)
حَثَثتُ الیکَ خُطائی/ علی سِکّةِ النائباتِ
گامهای خود را بر روی جاده مصیبتها با شتاب به سوی تو حرکت دادم

تَحدَّیتُ کلَّ البلایا/ علی حبِّکَ یا نَجَاتی
در مقابل تمامی بلاها و آزمایشهای الهی مبارزه طلبی کردم، به پشتوانه دوستی و محبت تو که مایه نجات من هستی ای حسین جان

علی رَغمِ أنفِ الطُّغاةِ/ أنا لا أهابُ المَماتِ
بر خلاف خواست مستبدان و مستکبران، من از مردن هراسی ندارم

و حُبّی الیکَ مَسارٌ/به قد تَسیرُ حیاتی
محبت من نسبت به تو همان راهی است که به واسطه زندگی ام در جریان است

لجأتُ الیکَ /بِکَربِ البَلاء
به سوی تو پناه آوردم، به کربلا، سرزمین بلا

رَمیتُ وُجودی/ بتُربِ الولاءِ
تمام کیان و هستی ام را در خاک و سرزمین ولایت و دوستی اهل بیت پرتاب نمودم

(یاحسین یابن الزهراء)
علی بابِ أُختِ الحُسین / أری کَفَّ عبّاسِ حامی
دستان حمایتگر عباس(ع) را بر در حرم خواهر حسین (ع) یعنی (زینب کبری)  می‌بینم

فمازالَ آلُ یزیدٍ / یَهابُونَ تلکَ الخِیامِ
هنوز هم خاندان یزید از آن خیمه‌ها هراس دارند

و هذا خِطابِی إلیکُم/ ببُرکانِ عَزمٍ تَفَجَّر
این پیام من به شما تکفیری هاست؛ با آتشفشانی در حال انفجار از عزم و اراده

جمیعاً غَدَونا جُنُوداً/ ضحایا لأولادِ حَیدر
همه ما سرباز گشته ایم، ما فداییان فرزندان حیدر (ع) هستیم

فنحنُ المُوالیِن/ لخیرِ الوصییّن
ما دوستداران برترین اوصیاء یعنی (امام علی (ع) ) هستیم

مِن الشامِ نأتی/ و مِن قَلبِ بَحرین
از سرزمین شام می‌آییم/ و از قلب بحرین
(یاحسین یابن الزهراء)

شاعر: مرتضی حیدری آل کثیر